ลิ้นชักชั้นที่สาม

ลิ้น-ขัก-ชั้น-ที่-สาม

....^^

ผมเป็นคนไม่มีแบบแผนอะไรในชีวิต..

ไม่เคยเพลนอะไรไว้ก่อน..

เวลาได้พบเจออะไร..จะรู้สึกเป็นไปในตอนนั้นๆ..

นึกอยากทำอะไรก็ทำเลย..ทำให้บางครั้งเหมือนไม่รอบคอบกับชีวิต

แต่ชีวิตก็ช่างอิสระเสรี..

ผมชอบอยู่ในที่ไกลๆ   ไกลจนไม่มีใครตามพบ

ในที่เงียบๆ  เงียบจนได้ยินแค่เสียงลมหายใจของตัวเอง

เป็นที่ซึ่งแสนวิเศษ...

ที่บางคนเรียกว่า..โลกส่วนตัว..

ในโลกใบเล็กๆนั้น..ไม่มีคนรู้จัก และทำให้ไม่มีใครเข้าใจ

เป็นโลกที่มีโต๊ะไม้เก่าๆ ด้านใต้มีลิ้นชัก อยู่สามชั้น

ผมเรียกว่า..ลิ้นชักของความฝัน..

ลิ้นชักชั้นแรก..เป็นลิ้นชักของวันวาน..ที่ผมเก็บภาพ

เก็บสมุดบันทึก เก็บของรักไว้มากมาย..ไม่ว่าจะเป็นหุ่นเจ้าแห่งรัตติกาล

หรือ ตุ๊กตาญี่ปุ่นผมจุกที่น่ารักอย่างกับนางฟ้า..เป็นชั้นที่เปิดได้บ่อยๆ

ได้เห็นเธอแย้มยิ้ม..กับภาพถ่ายสีน้ำตาล ที่เธอบอกว่า รูปยัยอ้วน

เธอคงไม่รู้หรอกว่า..มันสดใสเพียงไหน

เปิดทีไร..ก็ทำให้รู้สึกยิ้มได้เสียทุกที..ข้างในยังมีซีดีบทเพลงไพเราะ

ที่พูดถึงพระจันทร์กับตะวัน..พอฟังที่ไรใจไหวซะทุกที..

แล้วก็ยังมีแฮนด์ดี้ไดรฟ์ เล็กๆน่ารัก ที่เก็บบันทึก ที่เธอเคยบอกว่า

ถ้าฮาร์ดดีสเต็มก็จะเก็บไว้ในนี้แหละ..อยากเปิดความทรงจำดูที่ไหนก็ได้

และยังมีโน๊ตสั้นๆ..อยู่มากมาย ..ทานข้าว แล้วหาเวลางีบหน่อยก็ดีนะ

..นอนน้อย ..เดี๋ยวน็อคนะคะ เป็นห่วงนะ ..

แล้วยังมีข้อความทะเล้นๆ..ที่แอบเขียนไว้ว่า..

ชิชิ..เห็นเค้าน่ารักใช่ม๊า..

บางคนเรียกสิ่งเหล่านี้ว่าความทรงจำอันอ่อนอุ่น..ที่เพียงได้คิดถึงก็สุขใจ

ถึงแม้เรื่องราวได้ผ่านไปหมดแล้ว

ลิ้นชักชั้นที่สอง อยู่ตรงกลางของตู้พอดิบพอดี..เป็นชั้นที่รวบรวม

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้..คงเปิดค้างไว้ เพื่อรอเก็บ..ความคิดถึง

ความห่วงใย และของชิ้นใหม่ บทเพลงใหม่ หรือความรู้สึกแบบใหม่

วันที่ทุกอย่างอาจดูสับสนไม่ชัดเจน..และเพื่อไปให้ถึงหัวใจของตัวเอง

ผมต้องย้อนถามตัวเองอยู่เสมอๆว่า..วันนี้ผมมีความสุขอยู่จริงหรือ

วันนี้ผมอบอุ่นอย่างที่รู้สึกเหรอ เป็นเพราะวาดฝัน แต่งเติมไปเองใช่รึเปล่า

..กับความรู้สึกที่ได้มา..และบอกตัวเองว่า..มันคือความอบอุ่น

ลิ้นชักชิ้นสุดท้าย..เป็นลิ้นชักของวันพรุ่งนี้ อยู่ด้านล่างสุดของตู้

เป็นชั้นเก็บของที่ยังไม่รู้ว่าจะเก็บอะไร เพราะยังไม่เคยเกิดขึ้น

แต่ด้วยความฝัน จินตนาการ ผมกลับเก็บของไว้จนแน่น..

ตั้งแต่สมุดภาพในครั้งแรกที่ไปเที่ยวทะเล..

เพลงโปรดที่ฟังระหว่างนั่งอยู่ในรถ..หรือกลิ่นหอมละมุนที่ผ่านเส้นผมของเธอ

อ้อมกอดที่อบอุ่น และมือที่ผมจับ จนเธอบอกว่า..อุ่นจนร้อนแล้วล่ะ.
.
เป็นลิ้นชัก ที่ผมอยากให้เกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้..และของพรุ่งนี้..ไปเรื่อยๆ

...

แต่มันเกิดขึ้นแล้ว..

ในโลกที่ไม่มีใครไปถึง..ในโลกส่วนตัวเล็กๆ..ที่ไม่เคยมีใครเข้าใจ

.....................................

..........................................................................