คือ..เรื่อง..เรา

ที่มีสายลมเย็นโอบกอด..มีบางวันที่ฝนตก..และบางค่ำคืนที่เหน็บหนาว

แต่..ตลอดเส้นทางมีรอยยิ้มแฝงตัวอยู่ด้วยเสมอ

ที่คุณผม..อาจแตกต่างกันในทุกด้าน

คุณชอบสีฟ้า แต่ผมชอบสีดำ

คุณกลัวเข็มฉีดยา  แต่ผมกลัวยาเม็ดพารา

ยกเว้นความรู้สึก...ความรู้สึกที่เหมือนกัน

แต่คุณ..คือสิ่งนั้น..ที่ได้พบเจอ

คุณคือ..ความหมายของคำว่า..คิดถึงและความห่วงใย

ต่อให้ไม่ใช่..ความรัก..ก็อบอุ่นอยู่เสมอ

จะมีระดับความผูกพันกันแค่ไหน หากเรานับ จากหนึ่งถึงสิบ

ในฐานะ ของความเป็นเพื่อน ของคนในความรู้สึก หรือคนรัก หรือคนรู้จักคนหนึ่ง

คุณตอบว่า...สิบ

แต่ไม่บอกว่าอยู่ในฐานะไหน..

เป็นความรู้สึกยิ้มได้...เมื่อผมได้ยิน

คิดถึงวันที่จะได้เดินอยู่เคียงข้าง

ไปเช่าจักรยานสองล้อ.....ให้คุณเป็นคนถีบ

แล้วผมจะเป็นคนนั่ง....

เพราะผมขี่จักรยานไม่เป็น แต่หากคุณเหนื่อย..ผมจะผลักให้คุณเอง

ที่จะบอกคุณได้อีกแล้ว...นอกจาก

ถ้าความรัก..หมายถึงการที่เราอยากมีชีวิตอยู่

ผมก็อยากมีชีวิตอยู่ เพื่อให้ได้พบคุณ....ทุกๆวัน

...........................