ขณะที่บางครั้ง ผมกำลังเศร้าอย่างหนัก
เหงาอย่างคนว่างเปล่า แทบจะไร้ตัวตน
และหายใจแทบไม่ไหว..เรื่องมหัศจรรย์ก็พลันเกิดขึ้นมากับชีวิต
ช่างแปลก.....และประหลาด
เด็กสาว....ท่าทางสดใส จู่ๆเธอก็ก้าวเข้ามา พร้อมกับโบกมือทักทาย
ผมเหลียงมองซ้ายขวา เหลือบไปดูด้านหลัง ก้ไม่พบว่าเธอจะทักใคร
นอกจากผมที่อยู่ตรงหน้า ผมโบกมือน้อยๆให้เธอ เขินจนหน้าแดง
...นาย อย.นี่นาย...นายจริงๆด้วย...
ครับผมกลายเป็นนาย อย.ของเธอไปเสียแล้ว
ซึ่งมีชื่อเต็มๆที่เขาเรียกว่า
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา..เท่มั้ยล่ะ
โชคดีที่เธอไม่ได้เรียกผม
เต็มๆแบบนั้น แค่นาย อย. ยังพอทนไหว
พอฟังดูน่ารัก
จากความเข้าใจผิดของเธอ
ไปๆมาๆเธอกับผมก็มาเป็นเพื่อนกัน และก้าวมาผูกพัน
โลกสีหม่นๆ
กลับกลายเป็นสีชมพูแจ๋ ด้วยความสดใสและน่ารัก..ยังกับ
ตุ๊กตา..ที่ตาโต..คิ้วงอนยาว ..แก้มชมพู บ๊องแบ๊ว คิกขุ อโนเนะ
ยังกับเสกมาจาก
โปรแกรมโฟโค้ช็อป...ทำให้ในไฮ5 ของผม มีแต่คอมเม้นรูปเธอ
ที่ส่งมาให้
ทุกช่วงเวลา
จนไม่มีสาวคนไหนกล้าที่จะมาเม้นต์อย่างเคย.. แม้แต่ใน
ไดอารี่ก็เช่นกัน
เม้นต์ของเธอก็ยาวเหยียดไปจนถึงขอบล่างเพจ
.......ทานข้าวแล้วอย่าลืมคืดถึงกันนะ....
.......ฝันหวานนะคนดี.....คืนนี้ให้ลมเย็นๆ....กอดแทนนะ
.......อรุณสวัสดิ์ ยามเช้าแสงแดดอ่อนอุ่น คิดถึงแต่เช้าเลยนะ
.......วันหยุดนี้มารับ ไปเที่ยวด้วยนะ นาย อย.....
อ่าฮ่า....อิจฉามั๊ยล่ะ...หวานใจคนใหม่...ที่เข้ามาในชีวิต....แล้วทำให้ชีวิต
ของเราไม่หมือนเดิม...เรายังออนเอ็มกันทั๊งคืน...แล้วยังมีเอ็มเอสเอ็มหากันตลอด
การได้เป็น นายอย. ในโลกของเธอ ทำให้แม้แต่น้ำตาก็ยังยิ้มได้
ผมรัก...รัก...รัก....ร๊าก....เธอเลยเกิน...
....อาตี๋..ตื่นๆ ไปตาลักกับมะม่าหน่อย....
เสียงของแม่....ทำเอาผมสะดุ้งตื่น....แล้วภาพของเด็กสาวหน้าใส.....ก็ค่อยๆ
เลือนหายไป.....ผมฝันไป...ให้ตายซิ...ผม..ผม..ฝัน..ไป
นี่มันความฝันหรือนี่........นายอย.
จะมีใครเรียกผมแบบนี้อีกมั๊ยน้า.....