ผู้หญิง..ที่ชอบนุ่งยีนส์......คนนั้น....

เรื่องฮาและขำ

ที่คิดถึงทีไร ก็อบอุ่นและสุขใจขึ้นมาทุกครั้ง กับผู้หญิงตัวเล็กๆที่ชอบนุ่งกางเกงยินส์
เป็นอีกมุมหนึ่งของเธอ  ที่เป็นอะไรที่น่าขัน ยามที่เธอหัวเราะ
เสียงใสน่ารักนั้น ก็เต็มไปด้วยความสุข

.....หัวเราะที  ยังกับจะกลืนโลกไว้ทั้งโลก ปากแกกว้างใช่ย่อย.....
.....แล้วแกว่าสวยมั๊ยล่ะ.....

เธอเคยบอกกับผมว่า

.....ถ้าฉันบินได้นะ ฉันจะบินไปหาแกเป็นคนแรก แต่ฉันบินไม่ได้
แกเห็นไหม  ฉันไม่มีปีก ฉันก็เลยไม่อาจไปหาแกได้ แต่ฉันจะเดิน
ไปนะ อาจช้าหน่อยแต่ฉันก็จะไป.....

เด็กสาวเมืองเหนือ..กระโดกกระเดกคนนี้แหละ..ที่ครั้งแรกได้พบกัน  เราก็
เอ็ดใส่กัน..เหมือนคนที่โกรธกันมาตั้งนาน 

ใช่..วันนั้นแหละ..บนรถไฟสายด่วน..จากหัวลำโพงสู่เชียงใหม่

.....ว่างเปล่า..ขยับกระเป๋าหน่อยซิคุณ.....
.....เดี๋ยวเพื่อนมาค่ะ.....
.....เห็นเธอนั่งมาตั้งนานแล้วนะ นี่ก็เกือบจะถึงกํ้าขุนตาลอยู่แล้ว  ไม่ยักเห็นมีใครมาสักคน.....
.....ก็ถึงต้องจองไว้ก่อนไง ก็เห็นอยู่ว่ายังไม่มา แล้วมาแอบมองฉันเหรอไง.....
.....โธ่คุณ..มีอะไรให้มอง แบนราบ..เออ!ช่างเหอะ นี่ผมไม่ได้นั่งตั้งหลาย  ชั่วโมงแล้วนะ.....
.....ฉันต้องรับรู้มั้ย สูงยังกับเปร.....
.....เอ๊ะ!คุณ น้ำใจน่ะน้ำใจ รู้จักไหม.....
.....ม่ายรู้จักคนชื่อนี้.....
.....เป็นผู้ชายหน่อยไม่ได้.....
.....ใครจะอยากเป็นเหมือนคุณ..สูงๆยาวๆ เกะกะเก้งก้าง แล้วนี่จะยืน  ขวางหูขวางตาอีกนานไหม.....
.....โถ!..แม่คุณตัวสูง..นี่ยืนยัง..อ้าว!ยืนแล้วนี่ หายใจออกเปล่าเนี่ย.....
ค๊า..ฉันหายใจไม่ออก..  แต่คุณน่ะระวังเห้อะ   จะหายใจไม่ออก  เพราะสลบไปซะก่อน.....

............นี่คุณคุณ อย่าทะเลาะกันเลย ตรงนี่ว่าง.....

ไม่น่าเชื่อว่าจะมีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นกับพวกเรา แต่ทุกครั้งที่เรา
ต่างคิดถึง เราก็ไม่เชื่อว่ามันเคยเกิดขึ้นจริงๆ

.....วันนั้นฉันเกือบจะเตะปากแกไปแล้ว.....
.....อ๋อ!เหรอ เก่งจริงนะ ..แล้วตอนนั้น ทำไมแล้งน้ำใจกับฉันนัก
     ฉันเห็นแค่ผีเสื้อตกมาที่พื้น แกยังเบรครถเอี๊ยด ลงไปช่วยมัน.....
.....ก็ไม่มีอะไร..อยากกวนแกเล่น.....
.....ทำไม?.....
.....ก็ดูแกน่าคบดี...แล้วมันก็จริงๆด้วย...อีกอย่างแกจะได้ไม่ลืมฉันไง
     ว่าตอนพบฉัน มันช่างแสนประทับใจ.....
.....ประทับใจตายล่ะ  ว่าแต่แกตั้งใจแบบนั้นจริงเหรอ.....
.....แน่นอน.....

ใช่จริงๆอย่างที่เธอบอก..ผมไม่เคยลืมเหตุการณ์ในครั้งนั้นได้เลย
และไม่ว่าเหตุการณ์ ครั้งไหนๆที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผมได้อยู่กับเธอ
ผมก็ไม่เคยลืมเลือน   ไปจากความทรงจำส่วนตัวเล็กๆนั้น

เธอยังเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่ง..และทำให้ผมจดจำได้เสมอๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำ
ในวันเกิดผมครั้งหนึ่ง เธอเดินเข้ามาหาผม พร้อมกับยื่นบัตรใบหนึ่งให้
ผมคิดว่าคงเป็นบัตรคอนเสิร์ตแน่นอน เพราะเห็นเธอชอบบ่นว่าไม่มีใครพาไปดู

.....ฉันไม่รู้ว่า จะให้อะไรแก ถือว่านี่เป็นของขวัญวันเกิดก็แล้วกัน ฉันอยากให้แกเก็บไว้.....

บัตรใบเล็กๆ....ที่มีสัญญาลักษณ์เครื่องหมายบวก และข้อความเขียนไว้ไม่กี่ตัว
มีชื่อของเธอเขียนเอาไว้และกรุ๊ปเลือด

.....นี่แก อย่าบอกนะว่า ไปบริจาคเลือดมา เป็นของขวัญวันเกิดให้ฉัน.....
.....เจ็บจะตาย......แต่ก็รู้สึกดีนะแก.....

รอยยิ้มของเธอในวันนั้น ผมยังจำได้ดี
ว่าครั้งหนึ่ง..ผมได้รู้จักผู้หญิงตัวเล็กๆและชอบนุ่งกางเกงยีนส์