ระบายฝัน...

ระบายฝัน...

.....^^

ผมเคยวาดภาพมาบ้าง..วาดโน่นวาดนี่เล่นไปเรื่อยเปื่อย

บางครั้งขณะเขียนหนังสือ  ก็กลับวาดเป็นรูปภาพขี้นมา..อย่างไม่ได้ตั้งใจ..

บางครั้งเป็นภาพดอกไม้ และก็มักเป็นดอกกาสาลอง..ที่ผมเคยเขียนถึง

หรือบางทีก็เป็นพวกการฺตูนฮีโร่ แบ็ทแมน ยอดมนุษย์

ไม่ก็เป็นเส้นขีดๆ..ไม่เป็นรูปร่างอะไรเลย...ทั้งยุ่งเหยิง และดูว้าวุ่นสับสน

แต่บางคราวก็เป็นรูปหญิงสาวที่ผมไม่รู้จัก....

.........

คงเป็นเพราะอารมณ์ของเราในช่วงเวลานั้นๆที่เป็นไป

คงเหมือนกับที่ผมชอบฟังเพลงในแต่ละวัน แต่ละช่วงของชีวิต

บางวันนึกบ๊องๆ ก็ต้องเพลงดังๆฟังไม่รู้เรื่องอย่างพวกวงเฮฟวี่ ฮาร์ดร็อค

ฟังแบบเอาแค่มันๆ จังหวะดนตรีที่หนักแน่นและเร่าร้อน

วันสบายๆก็เอื่อยเฉื่อยไปกับดนตรีบรรเลง ที่ไม่ต้องมีคำอธิบาย

ให้เราได้คิดคำพูดเอง ใส่ความหมายเอง จืนตนาการไปกับเสียงของเปียโน กีต้าร์

หรือแซก..อย่างกับคนที่อยู่ในอารมณ์ดีและฝันๆ

.........

หากบางอารมณ์บทเพลงกลับต้องมีความหมาย ดนตรีซึ้งๆ และรู้สึกได้ถึง

สิ่งที่อยู่ในใจ..ถึงสิ่งที่มีอยู่ในบทเพลง..ราวกับกำลังตกหลุมรัก ไปกับบทเพลง

ที่ช่างสรรแต่งแต้ม กับความรู้สึกของความคิดถึง ความห่วงใย ความทรงจำ

ที่ต่างมีให้กัน ที่คนเขียนชอบพูดถึงได้อยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเพลงไทยๆ หรือเพลงสากล

ที่ข้ามมาจากฝั่งฟ้าอีกฝั่ง ได้ยินได้ฟังก็พลอยให้รู้สึกไปกับอารมณ์นั้นๆ

และทุกๆครั้งก็มักเกิดเรื่องราวใหม่ๆขึ้นมา..ให้รู้สึก

.........

ผมเคยวาดฝันไว้อย่างสวยหรู...วาดไว้ท่ามกลางความงดงามที่พานพบเจอ

ราวกับอยู่ในสวนของท้องฟ้า ที่มีรุ้งหลากสีพาดอยู่ หลังสายฝนเพิ่งหยุดตก

มีก้อนเมฆลอยล่องอยู่เหนือน้ำทะเลสีน้ำเงิน ที่มีเสียงคลื่นซัดซาด

แตกกระเซ็นเป็นฟองขาวๆ กระทบพื้นทรายสีน้ำตาลอ่อนขึ้นลงอยู่อย่างไม่หยุดหย่อน..

โชคดีก็เห็นปูลมวิ่งมุดลงรู หรือปูเสฉวน ที่ใส่เสื้อหอยหลากหลายรูปทรง

วิ่งล้อคลื่นบ้าง วิ่งหายไปในทะเลบ้าง..รวมทั้งเสียงเพลงที่ดังมาจากที่ไกลๆ

กับคู่หนุ่มสาวที่หยอกล้อกันอยู่ริมหาด..เสียงเด็กๆมี่หัวเราะแข่งกับเสียงของทะเล

.........

และผมเห็นผู้หญิงผมยาวคนหนึ่ง  เธอ..ยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น พักใหญ่แล้ว..

จับจ้องแสงตะวันสุดท้ายของวัน ที่กำลังลาจากไปกับพื้นน้ำสีน้ำเงิน...

ผมจับจ้องมองเธออยู่นานเช่นกัน โดยไม่ได้สนใจตะวันกลมๆดวงใหญ่

ผมรู้สึกว่า เธอสวยงามกว่าเป็นไหนๆ...ท่าทางที่เธอมอง ดวงตาที่จ้อง

ไปเบื้องหน้าทะเล รวมทั้งเส้นผมสีทองยามต้องแสง ที่ปลิวไปตามสายลม

ดูเธอช่างงดงามราวกับภาพวาด...ภาพเขียน...

แว่บหนึ่งผมเห็นเธอหันมา และพูดยิ้มๆว่า....

" เร็วคุณ..มาดูตะวันตกทะเลกัน..."

..........