ผู้หญิงธรรมดา..คนหนึ่ง
.....^^
ความรู้สึก....
กับวันแรก ที่ได้พบเธอ...และเห็นเธอแตกต่าง
จากความเป็นผู้หญิง....ผู้หญิงแบบไหนกัน...
ที่คว่ำกระดานหมากรุกได้ทุกครั้งที่เราเล่นกัน...
เธอชนะผมเสมอ
เวลาถกปัญหาอะไรกัน..
ผมเป็นอันต้องพ่ายแพ้กับเหตุผลของเธอทุกครั้งไป...
.......
เธอยังเป็นนักจินตนาการตัวยง...
ที่สามารถมองอาทิตย์ตก แล้ววาดรูป
เป็นดวงจันทร์ สีเหลือง ในพื้นหลังสีดำที่ขีดเส้นเป็นดวงดาวพาดไปมา
แล้วบอกว่า...นี่ไงอนาคตที่จะเกิดขึ้นต่อไป....
ใช่มันเป็นภาพของดวงจันทร์ยามค่ำคืนที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
.............
ผมเคยเป็นแบบให้เธอวาด
นั่งนิ่งอยู่เหนือโขดหิน..
มีทะเลสีน้ำเงินเป็นฉากด้านหลัง...สวยจนบอกไม่ถูก
เธอยื่นภาพที่เขียนเสร็จแล้วให้......ผมจ้องภาพแน่นิ่งอยู่นาน
เพราะด้านข้างผม...
มีผู้หญิงผมยาวนั่งอยู่ด้วย แต่กลับไม่เห็นหน้า
พอผมถามว่าใคร...เธอก็ได้แต่บอกว่า..
มันเป็นเรื่องของอนาคต
เธอจะเป็นแบบนี้เสมอ ในคำตอบ..ที่ซ่อนคำถามไว้.....
ในภาพวาดก็ยังมีปริศนาแอบแฝง
ในความน่ารักสดใสของเธอบางครั้งผมก็เห็นว่ามันอมเศร้า..
ผมเคยเห็นเธอร้องไห้...แต่พอผมเดินเข้าไป เธอก็รีบปิดอัลบั้มภาพ
พร้อมเช็ดน้ำตาที่แก้ม พอผมถาม เธอกลับบอกว่า..
มันไม่ใช่น้ำตา มันเป็นความคิดถึง....
ผมอาจไม่เข้าใจความหมายนัก รู้แต่ว่า..
เธอชอบอยู่กับความทรงจำเก่าๆ...ที่เธอหวงแหน
นั่นแหละเธอ..ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ผมรู้จัก...และได้เข้ามาเป็นเพื่อน
มาอยู่ในส่วนเล็กๆของชีวิตเธอ...
รับรู้ในความเปลี่ยนแปลงและเป็นไป
รับรู้ในความรู้สึกที่เธอมี แม้ยากเกินหยั่งถึง....
และไม่มีวันที่จะเข้าใจเธอได้
จนบางทีกลับเป็นความเร้นลับ....ที่รอหาคำตอบ
แต่ก็แปลกต้องที่..
ผมหลงรักความรู้สึกในการมองโลกของเธอ ที่ไม่เหมือนใคร
..............
..........................................