เป็นเรื่องของความรู้สึก..
...^^
ตอนที่ได้พบกับเขา....ฉันเผลอหลุดรอยยิ้มออกไป
มองเขาอย่างเขินอาย.... และหัวใจฉันเต้นแรง
นี่ใช่ไหม....ที่เรียกว่า..ผู้ชายมีเสน่ห์
ยามที่เขาสบตาและเผยรอยยิ้มให้....
เรารีบหลบดวงตาคู่นั้น อย่างไม่มีสาเหตุ
นี่ใช่ไหม...ที่เรียกว่า..เขินอาย
กับวันแรกที่เขาชวนไปเดต..ไปเเดินเล่น
เราแต่งตัวรอคอยเวลา...ให้ถึงเวลานัด
นี่ใช่ไหม...ที่เรียกว่า..ตื่นเต้น
กับวันแรกที่เขาพาฉันข้ามถนน
แล้วเขายื่นมือมาจับมือฉัน.....พร้อมกับกล่าวขอโทษ
นี่ใช่ไหม...ที่เรียกว่า..สุภาพบุรุษ
ตลอดอาทิตย์ตลอดเดือน...เขาพาตัวเองมา
ให้เราเห็นหน้าอยู่เป็นประจำ
นี่ใช่ไหม.....ที่เรียกว่า..ห่วงใย
ทุกค่ำคืน..ฉันเฝ้ามองแต่ท้องฟ้า มองดูดาว
แม้จะเป็นคืนที่ฝนตก...
นี่ใช่ไหม....ที่เรียกว่า..คิดถึง
ตลอดวัน....ยามที่ว่าง ยามที่อยู่ลำพัง
เราเฝ้าแต่คิดถึงสิ่งที่ได้ทำกับร่วมกับเขา....
นี่ใช่ไหม....ที่เรียกว่า..ความรัก
ผู้หญิงหลายคนคงรู้สึกแบบนี้...เมื่อได้พบกับชายในฝัน
และร่วมทำอะไรมากมายร่วมกัน...จนเป็นความผูกพัน
ที่แสนวิเศษ.....
กับผู้ชายล่ะจะคิดเช่นไร ตอนได้พบกับใครสักคน..หรือผู้หญิง
ที่เขาคิดว่าได้หลงรักตั้งแต่แรกพบ....ผมคงไม่อาจตอบได้
มีเพียงความรู้สึกส่วนตัวของผม ที่แตกต่างออกไป
กับการได้พบใครคนหนึ่ง...และรู้ว่า...
ความรู้สึกเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ แม้เพียงคำพูดเล็กๆที่ว่า..คิดถึง
ก็กลับทำให้ชีวิตเหมือนมีความหมาย เป็นแรงผลักดันให้พยามยามที่จะให้ก้าวเดินต่อ
ไปกับวันเวลาข้างหน้า....พร้อมกับคำว่า..ห่วงใย ที่ส่งมาเพื่อเป็นแรง
เป็นกำลังในการมีชีวิตอยู่ คงแตกต่างจากการนั่งมองดูดวงดาว
หรือสายฝน..อย่างคนเหม่อลอย...
...........
ความผูกพัน
ก็เช่นกันไม่ได้เริ่มมาจาก รอยยิ้ม การเขินอาย
ความตื่นเต้น หรือการได้สัมผัส...
แต่หากเริ่มต้นอย่างเรียบง่าย
จากความรู้สึกดีๆ และเห็นอกเห็นใจ ในความเศร้า ในรอยน้ำตา
ที่อยากให้ใครสักคนรับรู้และเป็นที่พักพิง
โดยปราศจากเงื่อนไข
ทั้งทางกาย ทางความคิด และความรู้สึก...แต่เข้าอกเข้าใจ
จนเป็นช่วงเวลาที่แสนมหัศจรรย์..ในขณะที่เราได้หายใจ
และรู้ว่า...ยังมีอากาศที่แสนบริสุทธิ์ ที่สามารถหายใจได้ทุกครั้ง เป็นรอยยิ้ม
และสามารถอมยิ้มอยู่ได้ตลอดทั้งวัน กับการทำงานที่เหน็ดเหนื่อย
...........
หากทว่า...ทั้งหมดกลับไม่ใช่ความรัก...
ไม่อาจหาคำตอบได้ว่าคืออะไร....
เพราะความรักคงหมายถึง การยอมให้ใครสักคนเข้ามาแขร์ชีวิต
เข้ามาเดินร่วมหัวใจเดียวกัน...ทำอะไรเพื่อกันและกัน....
แต่ถึงแม้จะไม่มีสิ่งเหล่านั้น มันก็ช่างแสนวิเศษ..และยากที่จะรู้สึกเชื่อว่า..
เรื่องราวเล็กๆบนโลกแสนสวยใบนี้...
ยังมีอะไรอีกมากมายที่เกิดขึ้น....และเป็นไป
อย่างที่เราไม่รู้สึกตัว......
............................
.................................