*** คำเตือนก่อนอ่าน***
หากมีตัวหนังตัวสือ ตัวใดที่เขียนผิดเพี้ยนไป หรือก่อให้เกิดความหมายผิดไป
ผม ลูกชิ้น ต้องขอ กล่าวคำว่า ขอโทษครับ กับคุณผู้อ่านทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง
********************************************************************************
ก้อนหิน กับ ดวงดาว 4 ( จบเรื่องดวงดาว )
อย่างที่รู้ๆกันว่าเธอก็มี น้องชาย ที่แสบและซ่าพอตัว จึงเป็นอุปสรรค กวาดหนามที่สำคัญสำหรับเพื่อนผมเป็นอย่างมาก ที่จะเข้าไปจีบเธอ ฉะนั้นเพื่อนผมจึงหาหนทางที่จะทำยังไงดี ที่จะ ได้เข้าใกล้เธอ อีกครั้งโดยไม่ ต้องมีปัญหา กับน้องชายของเธอ เดิมทีน้องชายของเธอไม่คอย ชอบเพื่อนผมเอาเสียเลย จากเหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องเล็กๆ คืนเพื่อน ผม เล่นกระต่าย ขาเดียว ในหมูเด็กกำพร้า ด้วยกันแล้วเทานี้ น้องชายของเธอ มาขอเล่นด้วย เพื่อนผมและคนอื่นๆ ก็ยอมให้เล่น พอเล่นได้ไปสักพักหนึ่ง น้องชายของเธอ ก็แพ้ โดยที่เพื่อนผมเป็นกระต่าย กระโดด ไล่แปะโดนตัวทันที ในระหว่างที่เพื่อนผม แปะน้องชายของเธอได้แล้ว ก็เทียวไล่แปะคนอื่นๆ ต่อทันที แต่ทันใดนั้น น้องชายเธอเกิดโมโหขึ้นมา ก็วิ่งมาผลักเพื่อนผมล้มลงทันที จนหัวเข่าถลอก เพื่อนผม ก็ไม่ใช่ คนที่ยอมคนสิครับ ก็รีบลุกขึ้นมาผลักหน้าอกน้องชายของเธอ กลับคืนบ้างจนตัวน้องชายของเธอล้มลงกับพื้นไปอย่างแรงเหมือนกันจนน้องชายของเธอ ร้องไห้ออกมาจะไปฟ้อง แม่ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าทีประชาสงเคราะห์ ที่ดูแล พวกผมอยู่ในตอนนั้นเอง ทันใดนั้นเองน้องชายของเธอก็ได้ไปตามแม่ มา โดยที่ก่อนหน้านี้ น้องชายของเธอได้ฟ้องแม่ว่า ถูกเพื่อนผม มารังแก แต่แม่ก็ไม่เคย ฟังความข้างเดียว จึงสอบสวนเพื่อนผม
ถึงสาเหตุ ว่าทำไมต้องรังแก ลูกฉัน ด้วย ลูกฉัน ไปทำอะไรก่อนหรื...
บทสนทนา แม่ น้องชาย และ เพื่อนผม
เพื่อนผม เปล่าครับ ผมไม่ได้รังแกเขาก่อนเลย อยู่ๆ เขาก็มาผลักผมซะงั้น
ไม่เชื่อ ก็ถาม คนที่เล่นด้วยสิ เป็นพยานให้ผมได้
แม่ จริงที่ไหม ที่ลูกไปผลักเขา ก่อนนะ ตอบแม่มาเดี๋ยวนี้
น้องชายเธอ ร้องไห้ อยู่ท่าเดียว ไม่ยอมบอกความจริง
แม่ บอกมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น จะโดนตีแน่ ถ้าหากโกหก จะโดนตีอย่างหนักแน่
อย่ามาโกหก นะ บอกมาเดี๋ยวนี้ จริงไหมที่ไปผลัก เขาก่อนนะ
น้องชายเธอ เสียงอ๋อยเบา ครับแม่
แม่ ทำไมต้องโกหก แม่ด้วย เราไม่ใช่ลูกผู้ชายเลยนะ ( ในตอนนั้นเองแม่
ได้คาดเดา เรื่องต้องเกิดจากลูกชายที่ไม่มีน้ำใจ นักกีฬา แพ้แล้วไม่ยอมรับว่าแพ้
จึงได้ต่อว่า ลูกชายตัวเอง
แม่ เธอเนี่ย มันพวกแพ้พาล คนอื่นเขา นิสัยไม่ดีเลย นะเรา แล้วถ้ายัง
ทำนิสัยยังงี้อีก จะไม่มีใครคบเป็นเพื่อนอีกเลย แล้วไม่มีใครที่อยากจะมาเล่น
กับลูกอีกเลย จำไว้เลย นะ
เพื่อนผม โลงอก นึกว่าจะโดน แม่ตีซะแล้ว เพราะว่าไปทำ ลูกแม่ให้เจ็บตัว
แม่ ถึงจะเป็นลูก ฉัน ฉันก็จะทำโทษ เหมือนพวกเธอ ไม่เคยคิดลำเอียดเข้าข้าง
ใครทั้งนั้น จำไว้เลย อย่าถือว่าเป็น ลูกฉัน แล้วฉันจะทำโทษไม่ได้
จาก นั้นแม่ชี้นิ้วมาที่ เพื่อนผม ให้ไปล้างแผก ทายา เดี๋ยวจะอับเสพเข้า
แยกย้ายกลับบ้าน นี้ก็ใกล้มืดแล้ว
เพื่อนผม ครับแม่
เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้ เพื่อนผมจึงท้อใจเหมือนคน ที่หมดความหวัง กับความรักที่อยู่ และหนักไปกว่า นั้น น้องชายของเธอ ยังคงตามรังแก เพื่อนผม อยู่ตลอดเวลา ทุกครั้งที่เพื่อนผมไม่ทันตั้งตัว เพื่อนผม ก็ทำได้แค่ก้มหน้ารับมันไป เพราะเข้าใจดี คนที่มีความรู้สึกแค้นต่อกันอย่างน้องชายของเธอ ยังไงก็เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะเลิกแล้วต่อกัน
แต่สุดท้ายความแค้นของน้องชายของเธอ ก็ถูกละลายไปด้วยความดีของเพื่อนผมด้วย เหตุการณ์ ที่ น้องชายของเธอ ไม่ได้เอาการบ้านกลับมา ที่บ้าน มีเพียงทางคือเดียวคือต้องไปเอาโจทย์ที่บ้านเพื่อนที่เรียนด้วยกันซึ่งก็เป็นลูกเจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ระหว่างทางที่ต้องผ่านไปนั้น หลังเวททีแสดง สถานที่ตรงนี้มีข่าวลือเกี่ยวคนผูกคอตาย มักชอบหอยหัวลำตัวปรากฏเห็นในยามค่ำคืน สถานที่ต้องผ่านอีก คือโรงเก็บรถไปซึ่งในสถานที่ตรงนี้มีข่าวลือหนาหู มากที่สุดเกี่ยวกับ ผี อยู่ในรถตู้ เดิมทีรถตู้คันนี้ใช้งานทั่วไป โดยเฉพาะ อย่างยิ่งกับ เด็กที่เจ็บไข้ได้ป่วยหรือ โรคแทรกซ่อนและมาตายกระทันหัน ก่อนถึงโรงพยาบาล มาสิ่งอยู่ในรถตู้ไม่ไปเกิด จนกว่า จะมีตัวแทน ตัวตายในสถานที่เขียนอยู่นี้ ไม่เคยมีเด็ก คนไหน กล้าผ่านมาทางเด็ดขาดโดยเฉพาะค่ำคืน
แต่ด้วยความ โชคร้ายน้องชายของเธอซึ่งเป็นคนที่กลัวผีอย่างมากแต่ มีความจำเป็นต้องผ่านทางเพื่อที่จะไปเอาโจทย์การบ้าน เพราะคำสั่งของแม่ หากไม่ทำการบ้านคืนนี้ พรุ่ง ก็จะไม่มีเงินค่าขนมให้ และ ณ เวลาตอนนั้นเป็นเวลากลางคืน ประมาณสักสามทุ่มกว่า ๆ น้องชายของเธอ ยังคงเดินคงเวียน อยู่หน้าบ้าน เหมือนคนที่กังวล กลุ้มใจกับเรื่องที่จะทำแต่แล้ว พี่สาวที่เพื่อนผมแอบหลงรักได้ไปขอร้องใครก็ช่วยไปเป็นเพื่อนน้องชายเขาทีแต่ไม่มีใครอาสาไป นอกจากเพื่อนผม รีบลงไปเป็นเพื่อนทั้งที ทั้งทีรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองเป็นคนกลัวผีที่สุดแต่ก็ยอมไปด้วยเพราะเห็นแก่ที่พี่สาวมาขอร้อง
เมื่อเพื่อนผมต้องไปกับน้องชายเธอ ณ นาที นี้น้องชายไม่มีความแค้นแล้ว มีแต่แววตาที่ใสสื่อออกมาให้เห็นเด่นชัด เราสองคนรวมหัวปรึกษากันที่จะทำไงให้ถึงที่จุดหมายได้เร็วที่สุด ระหว่างทาง ตรงที่ไหนต้องออมแรง เมื่อตกลงกันได้แล้วเพื่อนผม กับน้องชายเธอจับมือกันวิ่ง ก็ มุ่งหน้าไปยันจุดหมายทันที ขาไปไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้น นอกจากเหยีบญรองเท้าอีแตะ กันเอง แล้วก็ได้ ขอโทษซึ่งกันและกัน แต่ขากลับดันมีเรื่อง เมื่อมีหมาเห่าหอนในสถานทีใกล้กับข่าวลือมาก เพื่อนผมกับน้องชายเธอ ก็ชักลังเลจะไปดีไหม หรือ จะรอให้หมามันหยุดเห่า หอน ก่อนดี แต่ช้าหรือ เร็ว ก็ต้องไปอยู่ดี ดีกว่า ยิ่งดึก มันก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น ก็สิ้นตัดใจ ไปเลย ดีกว่า เทียวนี้ เพื่อนผม กับน้องชายเธอ จับมือกันแน่น มากขึ้น ต่างก็รีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่คิดชีวิตแต่ทันใดนั้นเอง เหตุการณ์ ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น...เมื่อรองเท้าอีแตะของ เพื่อนผมเกิดขาดขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทำให้เพื่อนผมสะดุลล้มลงกับพื้นไปอย่างแรง จนทำให้ปากเพื่อนแตกแล้ว ก็ทำให้มือหลุดแยกออกจากกัน ส่วนน้องชายเธอ ก็รีบเข้ามาช่วยพยุงเพื่อนผมขึ้นมา พร้อมกับคว้ารองเท้าแตะ แล้วเอามาเหน็บไว้ในกางเกง แล้วก็รีบวิ่งต่อไปจนถึงบ้าน น้องชายของเธอ ก็ขอบใจที่ไปเป็นเพื่อน ส่วนเพื่อนผมก็ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกลางทางแม่ที่เฝ้าแอบดูอยู่ตลอด ก็บอก เพื่อนผม รองเท้าแตะที่ขาด มันหาซื้อง่าย แต่ความผูกพันธ์ มันหาซื้อไม่ได้ ตั้งแต่นั้น เป็นต้นมาน้องชายของเธอเป็นมิตรที่ดีต่อเพื่อนผม รวมถึงรักที่เพื่อนผมเริ่มมีความหวังที่ จะกลายเป็น ก้อนหิน กับดวงดาว
*******************************************************************************
โปรดติดตามอ่านสถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม เวลาที่เจ็บ1 ในวันศุกร์ที่ 9 มีนาคม 2555
ผมลูกชิ้น สวัสดีครับ คุณผู้อ่าน บ๊ายๆๆ....บ๊าย
