ก่อนอื่น ผมต้องขอโทร คุณผู้อ่าน เป็น อย่างมากที่ สุด ในเรื่องผิดนัด ที่จะเอาเรื่อง มาลง ในวันศุกร์ ที่ 2 มีนาคม 55 ซึ่งความเป็นจริงแล้ว ถ้าใครที่เฝ้าติดตามอ่านมาตลอด ก็จะรู้ว่าทุกๆ 2 วัน ผมก็เอาเรื่องมาลง แต่ในครั้งที่แล้วผมได้ลงเปาประกาศลง ผิดวัน จริงๆ ต้องเป็นวันเสาร์ที่ 3 มีนาคม 55 ผมขอโทษจริงๆ นะครับ หวังว่า คุณผู้อ่าน จะเข้าใจเหตุและผล นะครับ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
*** คำเตือนก่อนอ่าน***
หากมีตัวหนังตัวสือ ตัวใดที่เขียนผิดเพี้ยนไป หรือก่อให้เกิดความหมายผิดไป
ผม ลูกชิ้น ต้องขอ กล่าวคำว่า ขอโทษครับ กับคุณผู้อ่านทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง
********************************************************************************
ก้อนหิน กับ ดวงดาว 3
หลังจากที่เพื่อนผมได้รู้ว่า เธอเป็นลูกของแม่บ้าน ( เจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ ) ก็รู้สึก มันเป็นเรื่องที่ยากมากที่ จะจีบเธอ แต่เพื่อนผม ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ และผมก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่า เพื่อนจะใช้วิธีง่ายๆ กับการ ตามตื้อ โดยที่มีผมเป็นกาวที่คอยเชื่อมเธอเข้าหากับเพื่อนผม เพราะเธอมักชอบชวนผมไปเล่น ด้วยกัน แต่ผมชอบปฏิเสธ เกือบทุกครั้งเพราะเธอชอบ เล่น ในสิ่งที่ผมไม่ชอบ แต่มาคราวนี้ ผมจึงต้องยอมเล่นด้วยไปเพราะเห็นแก่เพื่อนผม มันจะอาศัยที่จะได้เข้าใกล้เธอ
แต่เธอไม่มาคอยเล่นกับเด็กกำพร้าสักเท่าไรเพราะเธอมีกลุ่มเพื่อนเล่นอยู่แล้วที่เป็นลูกเจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ด้วยกันอีกทั้งกิจกรรมที่ไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนเธอนั้น มันเป็นกิจกรรมการละเล่นของผู้หญิง ซะส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเป็น กระโดนยาง อีเข่า อีเอว อีอก เป็นต้น หรือจะเล่นเป็น บ้าน โดยต้องเหยียบหนังยางอยู่ตลอดแล้วก็ต้องระวัง อย่าไปโดนหนังยางที่เป็นก้อนๆ นั้นหมาย ถึงหนู ถ้าหากผู้ที่เล่นอยู่ไปโดน มันเข้า ก็แปลว่า ตาย ทันที นอกจากนี้แล้วกลุ่มเพื่อน เธอชอบเล่น กระต่ายขาเดียว คืนกระโดดไล่แปะ แล้วก็ยังอีกการเล่นอีกหนึ่งนั้นก็คือ หมากเก็บ เป็นการเล่นที่ยอดฮิตเลยสำหรับเธอก็ว่าได้ ในสมัยที่ตัวผมยังอยู่ในสถานสงเคราะห์ เธอคนเดียวที่เล่นเก่งที่สุดกับหมากเก็บ ซึ่งเพื่อนผมเองเล่นกับเธอไม่เคยชนะเลยสักครั้งหนึ่ง แถมเพื่อนผมอุตสาฝึกฝนเอาจริงเอาจังกับหมากเก็บอย่างมากไม่เห็นมีวีแววที่จะเอาชนะเธอได้ ต้องยอมเธอจริงๆ
แต่ใช่ว่าเธอจะเล่นอยู่กับกลุ่มเพื่อนเธออย่างเดียว เธอก็ยอมมาเล่นเด็กกำพร้า บางเป็นครั่งคราว เพราะการละเล่นบางอย่าง ต้องใช้ผู้เล่น จำนวนมากหน่อย มันจึงสนุกสนานมากกว่า โดยเฉพาะการ เล่นซ่อนหา ถือเป็นการเล่นที่ยอดฮิตในหมู่เด็กกำพร้าอย่างพวกผม เพราะสถานที่ ที่ใช้ในการเล่น มันเอื้ออำนวยที่สุดเลย คุณผู้อ่านลองคิดดูนะครับ สถานที่กว้างใหญ่อย่างสถานสงเคราะห์ที่ผมเคยอยู่นั้น เรียกว่าต้องคนเก่งๆจริงๆ จึงจะเอาอยู่กับเกมนี้ เพราะไม่เคยมีใครหาคนครบสักที......ฉะนั้นคนที่เล่นเป็น คนหา ต้องทำใจไว้เลย ได้เป็น คนหานาน จนกว่าเลิกเล่น การเล่นเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เพื่อนผม ได้ใกล้ชิดกับ เธอ ความสัมพันธ์จะดูไปด้วยได้สวย เห็นได้จากประโยคเหล่านี้ วันนี้ไม่มีพาเพื่อนมาเล่นด้วยหรอก / เขาไปไหน
เพียงแค่เพื่อนผม ไม่เล่นวันเดียว ก็ถามหา ทำเอาผม งง เลย ทั้งทีเมื่อก่อนเจอกันทีไร จะออกแนวทะเลาะซะมากกว่า แล้วในวันเดียวกัน เพื่อนผม ก็ถาม ผมว่า เธอได้ถามหาเราไหม ถามสิ เพื่อน ผมถึงกับดีใจที่สุด แต่ในความสุขมันแอบแขวงความทุกข์ที่จะเข้ามาหวังว่าคุณผู้อ่านคงจะจำได้นะครับเมื่อตอนต้นเรื่อง ว่าเธอ คนนี้ยัง มีน้องชายสุดแซบ
*******************************************************************************
โปรดติดตามอ่านสถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม ก้อนหิน กับ ดวงดาว 4 จบเรื่อง ในวันอังคารที่ 6 มีนาคม 2555
( อันลงไม่ผิดแน่นอน ครับ คุณ ผู้อ่าน )
ผมลูกชิ้น สวัสดีครับ คุณผู้อ่าน บ๊ายๆๆ....บ๊าย
