เช้านี้ค่อนข้างจะสลึมสลือเพราะนอนดึกมาก เกือบตีสี่เลย เพราะมีคนในบ้าน ไม่ยอมนอน เปิดเพลงตลอด แต่ก็ช่างมันเถอะ วันนี้ช่วงบ่ายๆก็แวะไปนั่งทบทวนชีวิตตัวเองซะหน่อย ที่กุดน้ำกิน ข้าพเจ้าแค่รู้สึกว่า คนที่ยังไม่ได้เข้ามาในศาสนจักรอาจจะได้รับพระจากพระเจ้าค่อนข้างเร็วกว่าวิสุทธิชนยุคสุดท้าย ข้าพเจ้าคิดว่าตัวข้าพเจ้าเองต้องรอนานมากกว่าจะได้รับพรจากพระเจ้า เหนื่อยอ่ะ แต่ก็พอจะเข้าใจอ่ะนะ การเป็นวิสุธิชนต้องอดทนรอนานกว่าคนอื่นเพราะถึงอย่างไรพระเจ้าก็ไม่ลืมสัญญา และก็ไปนั่งอ่านปิติพรด้วย ก็เหมือนว่าจะต้องรออีกนั้นแหละเพราะเวลายังไม่มาถึง ต้องทีละขั้นทีละตอน อะไรแบบนั้น ก่อนที่จะเดินทางกลับบ้าน (ปั่นจักรยานคันน้อยกลับ)
***บันทึกแห่งความสำเร็จ วันนี้ก็ ไม่แน่ใจว่าจะอธิบายยังไงอ๋อ ออกกำลังกายโดยใช้หน้าท้องปวดหน้าท้องมากเลย***
