ตลอดเวลาที่เธอหายไป 4 เดือน กับอีก 4 วัน มันทำให้ฉันนั้นคิดถึงเธอตลอด แต่วันที่เธอยอมกลับมาคุย ฉันบอกเลยว่าดีใจมากๆ แต่เรื่องที่แย่คือ ฉันไม่รู้ว่าเขาย้อนกลับไปอ่านเรื่องราวที่ฉันเคยไลน์ไว้ ซึ่งฉันไม่รู้เลยว่าเขาบล๊อคฉันหรือไม่ จึงทำให้ตอนนี้ จากที่เหมือนจะดีขึ้น กลายเป็นแย่ลงแบบ เขาหาว่าฉันเป็นเหมือนเดิม แต่รู้มั้ยถึงฉันจะเหมือนเดิม แต่การที่เธอยอมคุยด้วยมันก็ทำให้ฉันได้เข้าใจว่า อย่างน้อยๆ เป็นคนที่เธอรักไม่ได้แต่เป็นเพื่อนที่ดีกับเธอได้ และที่ฉันพิมพ์ไปเพราะฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันยังรอคอยเธอเสมอ แม้ว่าเธอจะเป็นคนบอกฉันแล้วว่าไม่ต้องรอ ฉันผิดเองเรื่องนี้ แล้วต่อจากนี้ฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะ ในเมื่อสถานะการณ์ ไม่ค่อยดีแบบนี้ แต่อย่างน้อยเขาก็ยังเข้ามาอ่านในไลน์ เท่านี้ในความรู้สึกของฉันมันก็สบายใจขึ้นมามากแล้ว อยากจะบอกเธอไว้ตรงนี้นะ ว่าฉันยังรักและหวังดีกับเธอเสมอ ช่วงเวลาดีๆที่มีเธออยู่เคียงข้างกันฉันก็ไม่เคยลืมจริงๆ มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ครั้งหนึ่งได้เคยรักผู้หญิงที่ดีแบบเธอ ในความคิดของฉันจริงๆ ชีวิตนี้ฉันเองก็อยากมีแฟนนะ แต่ฉันก็ไม่อยากทำให้คนที่เขารักฉันต้องมาเสียใจ เพราะฉันยังลืมคนเก่าไม่ได้เลยจริงๆ ฉันก็พยายามมาตลอดนะ แต่ฉันก็ทำได้เพียงเท่านี้จริงๆ ความรรู้สึกของหัวใจมันก็ห้ามกันไม่ได้จริงๆนะ ขอโทษหัวใจของฉันด้วยนะที่มันบอกว่า ลืมเธอไม่เคยได้เลยจริงๆ แต่ฉันก็จะพยายามทำให้ดีขึ้นนะ แค่เป็นเพื่อนกันได้ ถ้าถึงเวลาที่มันใช่อีกครั้ง หรือว่า มีวาสนาต่อกันจริงๆ ชาตินี้ฉันคงได้รักกับเธออีกสักครั้งหนึ่ง ขอบคุณทุกสิ่งที่เคยมีให้กันมาาตลอดนะ ฉันเองก็ดีใจที่ได้เจอเธอ แต่ฉันก็พลาดเองที่ทำให้เธอเสียใจ กี่ครั้งไม่รู้ต่อกี่ครั้งจริงๆ ถึงตอนนี้สถานการณ์อาจจะไม่ดีแต่ฉันก็เชื่อนะ ว่าสักวันหนึ่งเขาต้องยอมใจอ่อนแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกับฉัน ฉันก็ได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้เป็นจริง ไม่รู้ว่าอักนานแค่ไหน แต่ฉันก็จะมีความหวังตราบใดที่ฉันยังมีชีวิต ฉันจะต้องพยายามทำให้ดีที่สุด เพราะฉันเองก็มั้นใจว่าฉันต้องทำได้
วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม 2563 เวลา 15.28 น. นายพีรพัฒน์ สันตวิสิษฐ์
ด้วยรักและคิดถึง เสมอตลอดมา