อดีต...
เปรียบเหมือนภาพยามอาทิตย์ตก
เห็นท้องฟ้าแต้มสีจัดจ้า
สวยงามตาด้วยริ้วเมฆสลับสี
จับใจไม่มีวันเลือน
หรืออาจ หม่นหมองเศร้า
อยากเลือนลืม..แต่ยิ่งจดจำ
อนาคต..
ไกลเกินรู้สึก
เหมือนวันพรุ่ง..
ที่ไม่รู้ว่า อาทิตย์จะฉายแสงสีทอง
สวยจับตา จนต้องแอบบันทึก หรือไร้วี่แวว
ความสวยงามให้เห็น..
มีเพียง..
แต่วันนี้
ที่ทุกสิ่งอย่างเป็นไป..
ยอมรับกับสายตาเบื้องหน้า..
หากต้องพบกับลมฝน..พายุคนอง
จะทำเช่นไรให้ฝ่าฟัน ก้าวผ่าน
กลับไปเป็นภาพอดีต..
ที่มีเมฆหมอกเย็นๆให้อบอุ่น ให้ได้ยิ้ม
...