แอบชอบอีกแล้วหรอ..นี่ฉันต้องแอบชอบชาวบ้านเขาไปถึงเมื่อไหร่
คนก่อนที่ชอบถึงป่านนี้เขาก็ยังไม่รู้..หรือรู้..ไม่หรอกเธอไม่รู้..ใช่มั้ยที่รัก
แอบชอบมาเป็นปี..จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกตื่นเต้นและดีใจทุกครั้งที่ได้คุยไลน์กัน
ถึงแม้ต้องห่างกันเพราะฝึกงานคนละที่..ช่วงก่อนจะปิดเทอม..คิดไว้ว่าถ้าต้องแยกย้ายไปฝึกงานกันคนละที่แบบนี้ฉันต้องคิดถึงเธอมากๆแน่เลย
เพราะตอนยังเรียนด้วยกันเราเจอหน้ากันทุกวัน..[หมายถึงฉันแอบมองเธออยู่ห่างๆน่ะนะ..ได้อยู่ในสายตาฉันตลอด]
แต่พอเอาเข้าจริงๆมันก็..ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด..เพราะฝึกงานจนไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น..[แต่ก็ยังดีใจจนเนื้อเต้นอยู่เหมือนเดิมเวลาเห็นเธอทักไลน์มาก่อน…แอร๊ยยย]
และเพราะต้องมาฝึกงานนี่แหละ..ฉันก็มาเจอเพื่อนใหม่ซึ่งเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที
..แล้วก็นั่นแหละ..ไปแอบชอบเขาอีกละ..เธอคนนั้นเป็นคนพูดเก่ง..สำเนียงเหน่อๆแถมอัธยาศัยดีมาก..มากจนฉันเริ่มสนิทกับเธอด้วยเลย[ปกติฉันเป็นคนเข้ากับคนยาก…คนอื่นมักเข้าไม่ถึงฉันซักที]
ช่วงแรกฉันยังกั๊กๆไม่ยอมรับอยู่เวลาถูกถามว่าชอบเพื่อนพวกนางเหรอ..แต่ตอนนี้ยอมรับเต็มปากเต็มคำเลยว่าชอบมาก..แถมออกตัวแรงมากจนพวกนางเริ่มหมั่นไส้ฉันเข้าละ555
…ทำไงได้ล่ะ…ก็เพื่อนพวกเธออยากน่ารักขนาดนี้เองทำไม…
