วันนี้ตื่นเช้าตามปกติรู้สึกดีเพราะมีเวลานอนมากขึ้น จากที่นอนดึกมาสามวันเต็มๆ ปวดหัวมาก ช่วงบ่ายๆก็มีโอกาสขอความช่วยเหลือจากผู้สอนศาสนาเรื่องการสัมภาษณ์งานเพราะภาษาอังกฤษเข้าขั้นโง่เลยก็ว่าได้ ถ้าได้พูดบ่อยหรือไม่ก็ได้ยินเป็นประจำทักษะคงมีมากขึ้น
วันนี้รู้เฉื่อยชามากับมากกับการทำงานรู้สึกแทบไม่อยากทำอะไรเลย ก็รู้สึกว่าถ้ามีความรู้สึกแบบนี้บ่อยไปในชีวิตคงชิบหายแน่เลย แต่ก็รู้สึกแปลกใจมากเพราะสวดอ้อนวอนขอความตั้งใจและความปรารถนาดีที่จะทำงานปรากฏว่า รู้สึกดีมากอยากทำงานมาก ข้าพเจ้ารู้สึกว่าควรที่จะแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้าอยู่เสมอแล้วชีวิตจะไปได้ดี
***บันทึกแห่งความสำเร็จพยายามที่จะส่งผลงานให้กับบริษัทที่กำลังจะจ้างงานแต่อินเตอร์เน็ตกับอุปกร์ไม่เอื่ออำนวย***
