เช้านี้ก็รู้สึกว่าหลายๆอย่างก็ดีอยู่ แต่ไม่โอเคเรื่องฝนนี้แหละ ตกมาแต่เช้าเลย ไม่สนุก รู้สึกเศร้าหมองไม่สดใสเลย กับช่วงบรรยากาศแบบฟ้าฝน แต่จะว่าไปข้อดีก็มีเหมือนนะ อาจจะไม่มากก็ตาม คือความเย็นสบายของอากาศนั้นเอง รู้สึกดีก็ตรงนี้แหละ ส่วนบรรยากาศในการทำงานก็ไม่เท่าไหร่หรอก พนักงานก็ดีอยู่ แต่เรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนเกินขององค์กร ก็คิดว่าเราควรจะไปดีกว่า สันที่20นี้ก็คงต้องไปแล้วสินะ ออกไปหาโลกใหม่ๆให้กับตนเอง เช้านี้ก็ไม่ได้อ่านพระคัมภีร์นะ แต่เมื่อคืนได้อ่านเยอะเลย ถึงแอลมา57แล้ว เป็นเรื่องที่ชาวเลมันพยายามที่จะรักษาเมืองไว้ หลังจากที่ปล้นมาจากชาวนีไฟ เพราะมีความขัดแย้งภายในของชาวนีไป ทำให้ศัตรูได้เปรียบพวกเขามากและพยายามที่จะใช้วิธีการต่างๆที่ชาวนีไฟใช้กับตน เพื่อรักษาเมืองที่ตนเองปล้นมา ชีวิตเราเองก็ไม่ต่างกัน ถ้ามัวแต่ขัดแย้งกันเราก็อาจจะสูญเสียรางวันที่เป็นของเรา ก็สำหรับการใช้ชีวิตที่ปอยเปตตลอดเกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไรมากนะ อย่างน้อยที่สุดก็ก็รู้ว่ายังมีตลาดแรงงานอีกที่หนึ่ง ที่เราสามารถมาฝากชีวิตไว้ได้ และได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น ได้สัมผัสกับสิ่งที่ไม่เคยสัมผัส แ้ลวก็สำหรับโอกาสในการไปเวียดนามก็มีมากขึ้นนะ เพราะถ้าอยู่ที่ไทยมันก็มองไม่ออกว่าจะเดินทางไปแบบไหน มันสับสบงงงวยไปหมด และที่นี้มันก็ไม่ได้ยากอะไรเลยในการเดินทางเพียงแค่นั่งรถจากที่นี่ไปลงพนมเปญและต่อรถไปลงที่ โฮจิมินห์ ค่าเดินทางประมาณ1000บาท ขาเดียว คงต้องลองแล้วมั้งงานเนี่ย จะได้เป็นประสบการการเรียนรู้ไปอีกแบบจะได้เอาไปเล่าต่อไป ว่ามันเป็นยังไง
