ปีศาจวสันต์
29 สิงหาคม 2556
ฝนสั่งฟ้า ลาฤดู หดหู่นัก
หัวใจภักดิ์ มั่นคง ปลงไฉน
กับความรัก ซื่อตรง ในหัวใจ
น้อยที่ใคร จะมีได้ ในร้อยพัน
เหตุผลที่ฉันเจ็บ
เป็นเพราะฉันมีหัวใจ
จะบอกเธอให้รู้ไว้
ปีศาจวสันต์
ฝนตก ฟ้าร้องเสียงดัง
ฝนสั่งฟ้าจะลาฤดู หัวใจให้รู้สึกหดหู่อย่างไรไม่รู้
ฝนไปก็ดี....มีความรู้สึกเจ็บลึกๆในหัวใจ
ปวดหัวใจ เศร้าๆแฝงเร้นจนยากไถ่ถอน
ทำไมนะ คนบางคนจึงต้องเป็นเช่นนี้
กลืนก้อนสะอื้นทั้งน้ำตา
แต่จำต้องฝ่ามันไปให้พ้น
ในแต่ละคืนวัน
...........
เหมือนว่าเราไม่เคยได้รู้จักกันเลย
แต่ทำไม
ฉันจึงยังรักเธอ
ใครบางคนก้าวเข้ามาในชีวิต
พร้อมๆกับวสันตฤดู
แต่...ตอนนี้วสันต์กำลังจะหมดไป
พร้อมๆกับหัวใจที่ดูแหลกสลาย
อยากให้ฝนนี้ช่วยจากไปเร็วๆที
ร้องๆเปรี้ยงๆ
ฟ้าร้องครั้งใด
ใจก็สลาย
ไปจากไปเถอะ
ปีศาจวสันต์
เจ็บลึกๆ
สะท้อนขึ้นลง
ทุกๆครั้งที่หายใจเข้าออก
เรา จากกันวันนั้นยังจำ
จากกันวันนั้นฝนพรำ
พรางม่านกรรม คล้ำครึ้มคลุมเวร
ลมครางฝนครวญ ไพรสั่นชวน รวนระเนน
ความกดดัน ขั้นเดน เหมือนจะเค้น ฆ่า กัน
เรา จากกันวันนั้นนานมา
แต่เมื่อวสันต์ลีลา ฤาสร่างซาฝนฟ้าฟูมฟาย
ฤดู ฤดี มันไม่มี วันคืนวาย
มันสาปใจ สาปกาย คล้ายมนต์ร้าย พรายผี
ผี วสันต์ มันหลอก มันหลอน
ปีศาจวสันต์วันก่อน ยังสังวรณ์ เวรนี้
ฟัง โถฟัง ฟังฝนตกซี เหมือนนรกตกตี
ย้ำ ขยี้ ใจ ตรม
ไป จากไป ไปแล้วไปเลย
อย่ามาชวนชิดชวนเชย
ปีศาจเอย ร้างเลยอารมณ์
ลมมา ฝนมา จงอย่ามา พาระทม
เพียงโศกทราม เศร้าซม ฉันจะล้ม ตายแล้ว
ปีศาจวสันต์ - อรวี สัจจานนท์
หากฉันจะเรียกใครสักคนว่าปีศาจ
มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับเธอเลย
ชอบภาพนี้มาก
ทุกๆครั้งที่มองภาพนี้
คงมีบางสิ่งที่ติดค้างในหัวใจ ตลอดไป
เวลารู้สึกว่ามีเพื่อน
เหมือนหัวใจได้แบ่งปัน
ขอบคุณไดอารี่
ขอบคุณบ้านหลังนี้
ที่ทำให้หัวใจเจ็บน้อยลง
......
(สายน้ำและความทรงจำ)
