ไม่อยากจะเชื่อเลย..ก่อนจะเดินไปขึ้นรถสองแถวกลับบ้าน..ก็คิดถึงเค้าคนนั้นขึ้นมา..วันนี้จะได้เจอกันมั้ยน้าา..แล้วก็เดินไปขึ้นรถนั่งเบาะในสุด..เพราะชอบหลับ..อิอิ..นั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ รอเวลารถออก..คนก็ทยอยมาจนจะเต็มรถละ..ที่นั่งข้างเราว่างพอดี..แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น..เค้าเดินขึ้นรถมาพอดี..และเค้าก็เดินมานั่งข้างเรา..ความรู้สึกตอนนั้น..มันใกล้กันมาก..จนอยากจะกรี๊ด..ตายแล้วเราได้นั่งติดกับเค้าขนาดนี้เลย..ตอนนั้นหน้ามันมากและร้อน..อายจัง..แต่ก็คิดเหมือนกันว่า..เรารู้สึกไปคนเดียวรึเปล่าน้าา..แต่ว่าต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ..อิอิ..มีความสุข..แต่ไม่กล้ามองเค้าเลย..อยากเห็นหน้าชัดๆซักที..มันเขิน..ได้แต่แอบมอง..แต่ก็รู้สึกว่าเค้าก็ชอบมองไปทางอื่นเหมือนกัน..แอบคิดว่าเค้าก็อายรึเปล่านะ..ขอมโน..นิดนึง
