ฉันไม่รู้ว่าความสุขฉันมานยาวนานขนาดไหน
แต่ช่วงณ..เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันฉํนมีความสุขมาก
เทอร์จากฉํนไปในครั้งแรก..ทามใจอยู่นานกว่า
จะลืมตาค้นพบความจิงที่เราไม่สามารถอยู่กะครัยได้ตลอดชีวิต
แต่พอเทอร์กลับมา...ในวันที่ฉํนทามใจได้
เทอพูดเพียงคำว่า...ผมขอโทษ..ยกโทษให้ผมน่ะ
เพียงแค่นี้จากที่เคยโกรธหัวใจกลับมาพองโตอีกครั้ง
ฉันลืมเรื่องราวที่เทามกับฉํนไว้ทั้งหมด...เพราะวันนี้เค้ากลับมาหาฉํนแล้ว
แต่เค้าก็ได้เดินจากฉํนไปอีกแล้วเช่นกัล...เพราะฉํนมานโง่
เจ๊บแล้วไม่จำรึเปล่า....ฉํนกับมาร้องไห้อีกครั้ง
พร้อมๆกับการเขียนไดอารี่ของฉํนอย่างงี้เช่นทุกวัน
เพราะฉํนรักเค้ารึเพราะฉํนโง่ที่หลงเชื่อคนอย่างเค้า
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉํนอยากร้องไห้....ทั้งที่ๆฉํนก็ร้องอยู่ ณ..เวลานี้