จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้ที่ที่มานั่งเหงาและเศร้าในขณะที่คนอื่นเข้าหัวเราะและสนุกไปกับการเล่นน้ำสงกรานแต่จิงๆแล้วฉันก็อยากจะหัวเราะแบบนั้นบางแต่หัวใจของฉันมันไม่สนุกเอาซะเลยครัยจะมานั่งสนใจว่าคนๆหนึ่งร้องไห้มากมายแค่ไหนเสียงหัวเราะมาดังจนไม่มีครัยสัมผัสถึงความเศร้าของฉํนได้ฉํนคงทำได้เพียงนั่งสาดน้ำเพียงลำพัง...น้ำก็ไม่ธรรมดาเพราะเป็นน้ำตาที่กลั่นออกมาจากหัวใจ..ก็เท่านั้น
*--*......ขอให้ทุกมีความสุขที่สุดในวันที่ฉํนเศร้าหมดใจ
