8 Oct 2020
คนที่ขี้บ่นปกติก็น่ารำคาญอยู่แล้ว..แล้วถ้าสมมติคนขี้บ่นคนนั้นเป็นคนที่เราไม่ชอบขี้หน้าขึ้นมาแล้วล่ะก็..พลังความน่ารำคาญของมันจะทวีความรุนแรงขึ้นแปดร้อยล้านเท่ายกกำลังสิบเลยล่ะ
ฉันรู้จักคนๆนึงที่ชอบบ่นๆๆๆๆเป็นชีวิตจิตใจ..พูดสิ่งที่ไม่ถูกใจซ้ำๆซากๆ..พูดซ้ำไปซ้ำมา..แล้วถ้าหล่อนโมโหกับเรื่องอะไรสักอย่างแล้วอยากระบายโดยการบ่นๆๆๆๆกับใครสักคน..แล้วถ้าคนๆนั้นทำเป็นไม่ฟังไม่สนใจ..หล่อนก็จะทำฟึดฟัดหัวฟัดหัวเหวี่ยงให้คนรอบข้างรู้ว่าฉันไม่พอใจอะไรสักอย่างอยู่นะ..ให้คนเข้าไปถามว่าเป็นอะไร..นั่นล่ะ..เข้าทางเลย..เมื่อไหร่ที่คนถาม..หล่อนก็จะบ่นๆๆๆๆๆ..ออกมาแบบรีพีทซ้ำๆ..คำเดิมๆ..วนอยู่นั่นล่ะจนกว่าหล่อนจะหายโมโห..
ซึ่งขนาดตอนดีกันเจอแบบนี้ยังรู้สึกรำคาญจะแย่..แล้วตอนนี้ดันมาทำให้เกลียดขี้หน้า..แล้วพอหล่อนเริ่มออกอาการ..เริ่มไม่พอใจขึ้นมา..พูดได้คำเดียวว่าประสาทจะแ-ด-ก นั่งทำงานอยู่ดีๆก็ต้องมาเจออาการแกนสมองถูกทำลาย..เสียงบ่นของหล่อนจุดต่อมเดือดในใจฉันขึ้นมาตั้งแต่คำแรก..อยากจะลุกขึ้นแล้วเดินไปตะโกนใส่หน้ามันดังๆแล้วบอกว่า "หุบปากสักที! อี...!!" แต่..ก็ได้แค่คิดในใจ..สิ่งที่ทำได้คือหยิบหูฟังมาเสียบจนกว่าความน่ารำคาญนั้นจะจบลง.
