เช้านี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษหรอก แค่กำลังนั่งนับพระพรของพระเจ้า อันที่จริงการที่ได้มาถึงพนมเปญก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะขาพเจ้ามาแล้วรู้สึกว่าทัศนคติเปลี่ยนไป มีความตั้งใจที่จะแสวงหาความก้าวหน้าให้ชีวิตตัวเองมากขึ้น อาจจะเหนื่อยแต่มันได้ดีขึ้น
และอีกไม่เกิน2-3วันก็น่าจะเดินทางกลับบ้านแล้ว ทั้งดีใจและเสียใจ แต่งานเลี้ยงก็ต้องมีวันเลิกรา เป็นเรื่องธรรมดา วันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนละกัน
