วันนี้ก็รู้สึกว่าที่บ้านเริ่มแออัดแล้วสิ มีคนเยอะมากที่มาพักอาศัยที่บ้านกับเรา โดยเฉพาะชาวฟิลิปปินส์ ตอนนี้แทบจะนอนพื้นกันแล้ว เยอะเกิน ตอนเช้าก็ไปทำงานตามปกติ งานเดิมๆ ที่เดิมๆ นี้ก็จะเดือนหนึ่งแล้วที่เดินทางมาที่นี้ ที่ฟิลิปปินส์ ตอนนี้เริ่มปรับตัวเข้าได้กับพื้นที่แล้วตอนแรกก็กลัว แต่พอมาตอนนี้เริ่มเบื่อ ออกจะแนวชินชาซะแล้ว ก็เหลืออีกแค่ห้าเดือนจะหมดสัญญา มีความเป็นไปได้ที่จะไม่ต่อ อยากทุ่มเทเวลาที่เหลือให้กับ งานของตัวเองมากว่า คือแอมเวย์ ส่วนงานที่นี้เป็นเสมือนบันไดก้าวแรกที่จะใช้ปีนแอมเวย์ ขึ้นไป ภานในหกเดือนนี้ ต้องทำให้ได้เพราะ ปัจจัยต่างๆมันเอื้อไว้หมดแล้ว ทั้งงาน เงิน ที่พัก แทบจะไม่ต้องจ่ายอะไรแล้ว แท้ทำให้เขาอย่างเต็มที่ และเอาเวลาที่เหลือ ให้กับแอมเวย์ และพยายามต่อไป อย่าให้เสียเปล่า
ไม่กี่วันที่ผ่านมาก็ได้มีโอกาสปรึกษากับ อธิการปวิน เรื่องการไปพระวิหาร ได้แนวทางที่ดีมากนะ จากท่าน เพราะข้าพเจ้ามีเวลาไปโบสถ์แค่เดือนละสองครั้งเอง จะเอาเวลา ไปทำอย่างอื่นก็ไม่น่าจะดี แต่ว่าคำว่าอย่างอื่นนั้น ก็คือการไปพระวิหารนะ อย่างน้อยก็น่าจะเดือนละครั้งก็ยังดี อธิการประวิณ แนะนำได้ดีมาก ไม่ใช่ว่าเราจะไปโบสถกี่ครั้ง แต่มันอยู่ที่ค่าควรของเรามากกว่า
