สวัสดีเพื่อนกัลยาณธรรมทุก ๆ ท่านวันนี้ผมจิตใจไม่ดีเลยเติมเข้าโทรศัพท์แต่ปรากฏว่าโดนกิน เหรียญไปฉับพลันนั้นก็เกิดโทสะครอบงำขึ้นมาเป็นธรรมดาครับและเป็นสัญชาติยาณดิบของผมเองพยายามทำใจ อยู่นานกว่าจะระงับโทสะลงได้วันนี้คือวันที่ 1 กันยายน 2559 และเดือนถัดไปก็จะเข้าสู่เทศกาลถือศีล เจ อีกแล้ว เร็วน่ะครับวันเวลามันผ่านไปเร็วผมเลยมานั่งเขียน Blog อยู่ที่นี่แล้วนั่งพิจารณตนเองไปด้วยว่าไม่ควรจะทำ สิ่งที่ไม่ดี การที่เราบันดาลโทสะไม่เป็นผลดีต่อตนเองและคนรอบข้าง
หัวข้อธรรม...ผู้ใดผูกใจเจ็บว่า คนโน้นได้ด่าเรา คนโน้นได้ตีเรา คนโน้นได้ชนะเราคนโน้นได้ลักของ ๆ เราดังนี้ เวรก็ไม่มีทางระงับ อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ เม เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ เวรํ เตสูปสมฺมติ (อุปักกิเลสสูตร ๑๔/๒๕๖)
พวกเราทุกคนเป็น -กัลยาณมิตร - ดวงใจของ ราถูกเชื่อมอย่างลึกซึ้งที่สุด โดยสายใยชีวิตที่งดงามที่สุด ซึ่งคือปณิธานของเราจากอนาทิกาลครอบครัวสร้างคุณค่าของเราอยู่ร่วมความยากลำบากด้วยกัน ร่วมมือกันเพื่อเอาชนะความยากลำบาก ความเมตตาต่อผู้อื่นเติบโตขึ้นอย่างทรงพลัง ในขณะที่เราทำงานร่วมกับครอบครัวเพื่อพัฒนาความศรัทธาที่สร้างความสามัคคีกลมเกลียวการสร้างครอบครัวที่สามัคคีกลมเกลียวกันอย่างแท้จริงเป็นกุญแจในการสร้างสังคมที่สงบสุขอย่างแท้จริงยกย่องการเจริญเติบโตของกันและกัน และขอบคุณซึ่งกันและกัน
พวกแต่ละบุคคลที่เกิดมานั้นจะบริสุทธิ์ หรือ ไม่บริสุทธิ์ คือ จะเป็นคนดีหรือไม่ดี ไม่ได้อยู่ที่เครื่องแต่งกาย แต่อยู่ที่จิต เพราะเหตุว่าเมื่อจิตดี คือ เป็นกุศลจิตไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ก็ชื่อว่าบริสุทธิ์ แต่เป็นการบริสุทธิ์ชั่วขณะที่จิตเป็นกุศล เพราะว่าผู้ที่จะมีจิตบริสุทธิ์จริง ๆ ไม่มีกิเลสใด ๆ เกิดขึ้นเลยนั้นต้องเป็นพระอรหันต์แต่เมื่อจิตไม่ดี คือ เป็นอกุศลจิตไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามเช่นเดียวกันก็ชื่อว่าไม่บริสุทธิ์ จะถือเอาเครื่องแต่งกายเป็นประมาณไม่ได้เลย
