การปฏิบัติโดยใช้สัมมาทิฐิและสัมมาสังกัปปะนำหน้านั่น แหละเป็นศาสนาพุทธที่แท้ ปัญญาสัมมาทิฐิและสัมมาสังกัปปะนี้ หากใช้เป็นตัวนำในการปฏิบัติแล้วก็จะรวบผนวกเอาศีลและสมาธิ มารวมเป็นหนึ่งเดียว เป็นธรรมเอกที่สามารถรู้แจ้งเห็นจริงใน พระธรรมคำสอนได้ ศีลกับสมาธินี้ หากอยู่ตามลำพังไม่จัดว่าเป็น ศาสนาพุทธ แต่หากมาอยู่รวมกับปัญญาทั้งสองนี้จึงเป็นศาสนาได้ ดังนั้น พระพุทธศาสนาที่แท้ก็คือปัญญา ศีลกับสมาธิจึงเป็นเพียง อาคันตุกะหรือองค์ประกอบเท่านั้น เพราะถึงแม้ว่าพระพุทธเจ้า ไม่อุบัติขึ้นมาในโลกนี้ ศีลกับสมาธิก็มีอยู่ก่อนแล้ว คือมีการถือศีล ปฏิบัติสมาธิกันอยู่ก่อนหน้าการอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า แต่ปัญญานี้ ในกรณีที่พระพุทธเจ้าไม่อุบัติขึ้นก็ไม่มี พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นจึงมี ดังนั้น จึงสามารถกล่าวได้อย่างชัดเจนว่า ปัญญาสัมมาทิฐิ และสัมมาสังกัปปะทั้ง 2 นี้เกิดขึ้นมาพร้อมกับพระพุทธเจ้า และเป็นเนื้อแท้ของพระพุทธศาสนา
