ตลอดปี 2513 ผมได้มีเวลาไปออกค่ายอาสากับมูลนิธิกระจกเงา ที่นี่ทำให้เรามีเพื่อนมากมาย ได้อยู่กับเด็กๆ ได้สอนหนังสือ ได้แบ่งปันความรัก ความรู้ แลกเปลี่ยนกัน ที่แรกที่ผมได้ไปคือ
ครูบ้านนอกรุ่น 149 บ้านห้วยทราย ที่แห่งนี้ ยังไม่ค่อยเจริญมากนัก ทุกบ้านใช้ไฟจากแผงโซล่าเซลล์ ทุกคืน ชาวบ้านจะไปรวมตัวกันดูทีวีที่บ้านของคนที่มี พอเลิกก็เดินทางกลับบ้านดูอบอุ่นยิ่งนัก บรรยากาศที่นี่ดีมาก ตื่นเช้า เราจะมองเห็นหมอกขาวไปทั้งหมู่บ้าน เราเดินไปลำธาร น้ำใส เย็นเห็นตัวปลา เด็กๆที่นี่น่ารักทุกคน เราได้เจอเพื่อนมากมาย เราทำอาหารเท่าที่มี นอนแบบง่ายๆ แค่นี้ก็เป็นสุขแล้ว
ครูบ้านนอก 152 บ้านห้วยกุ๊ก ที่แห่งนี้ยอมรับเลยว่าเหนื่อยมาก เราจะต้องเดินเท้าไปกลับ 22 กิโลเมตร ต้องเดินผ่านไร่ข้าวโพดที่เหลืองอร่ามสวยงามมาก ผ่านโคลน ผ่านดินแดง แต่พอถึงหมู่บ้านก็มีการต้อนรับที่อบอุ่นของเด็กๆ ที่แห่งนี้อาจกันดาร เพราะสาธารณูปโภคยังเข้าไม่ถึง ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืนจะหนาวมาก ยิ่งกลางวันี่หมอกเต็มไปหมด แทบไม่เห็นอะไรเลย แต่ชอบมาก เวลาตื่นตอนเช้า มองจากบ้านที่เรานอนบนแคร่ จะเห็นหมอกหนาปกคลุมไปทั่ว ความน่ารักของเด็กๆก็ทำให้เราอยู่ที่นี่อย่างมีความสุขตลอดการเป็นครู
ครูบ้านนอกต่างแดน 27 ผาอุดม สปป.ลาว ที่แห่งนี้ตื่นเต้นมาก ได้เจอเด็กทุกรูปแบบ ได้อาบน้ำลำธาร แม้เด็กๆจะเป้นคนลาวแต่เราก็สื่อสารกันเข้าใจ สภาพทุ่งนาที่พร้อมเวลาเก็บเกี่ยว เราได้มีส่วนร่วมในการเก็บเกี่ยว ได้สอนการปลูกผัก สอนวิธีป้องกันยาเสพติด นับว่าที่แห่งนี้ประทับใจยิ่งนัก
และในปี 2514 เราจะไปอาสาอีกครั้งกับมูลนิธิกระจก ใครสนใจไปด้วยกันได้นะครับ
