วันนี้มาทำงานเป็นวันที่ 3 หลังจากกลับมาจาก โคราช กลับมาได้วันเดียว ผอ.ก็เรียกให้มาทำงานต่อ ดีจังเลยเนอะที่เค้ายังให้เราทำงานที่นี่อยู่ ถึงว่ามันจะเป็นงานช่วยราชการก็เถอะ แต่การทำงานก็ทำให้เราพิสูจน์กับแม่ได้ว่าว่าเราโตแล้วนะ รับผิดชอบงานแล้วนะ แล้วอีกอย่างถ้าเราอยากได้อะไรเราก้จะซื้อของด้วยตัวเองอย่างภูมิใจ เพราะว่าเงินมาจากน้ำพักน้ำแรงที่เราหามาได้ด้วยตัวเอง เราไม่ต้องขอเงินแม่ใช้อีก เพราะว่าเรามีกันแค่ 2 คนแม่ลูกในเมื่อเราช่วยแม่หาเงินได้เราก็ต้องช่วย
วันนี้เพิ่งจะคิดกลับมาเขียน diary อีกครั้งนึง วิวว่าการเขียน diary ก็คือการเขียนในสิ่งที่เราไม่สามารถระบายออกมาเป็นคำพูดได้ ไม่ว่าจะเรื่องสนุก บ้าๆบอๆ เรื่องเศร้า เหงา เซ็ง แล้วเราจะเพ้อเจ้ออะไรก็ได้ เหมือนอย่างที่วิวกำลังเพ้อเจ้าออยู่
