พิต้าก็คือพิต้า
ไดอารี่อันใหม่เหรอ ก็ไม่เชิงหรอกนะ
เพราะยังแต่งอะไรไม่ได้มากมาย
เพราะพิต้าเป็นคนชอบแต่งรูปแต่งไดอารี่
คนเราก็ชอบไม่เหมือนกันวันนี้ได้ทำอาไร
ที่ชอบมากมายแต่ก็เจ็บตัวอีกและ
อิ อิ ไม่มีอาไรแค่เจอะหูข้างซ้ายไปสี่รู
ด้านขวาเอาไว้ก่อนเดี๋ยวจะไม่ได้นอน
แต่ก็ใส่ตุ้มหูแล้วดูสวยนะเรียงกันสี่อัน
ชอบมากๆๆๆเพื่อน ๆ บอกว่าสวย
เง้อเวรกรรมมีคนอิจฉาอีกและน่าเบื่อ
แต่ไม่ได้ทำให้พิต้าสะเทือนได้สักนิด
คิดถึงเพื่อน ๆ จังเลยหายไปไหนกันนะ
และน้อง ๆ ที่เคยห่วงใยกันก็หายกันไปเล่นไฮไฟ
เอะแล้วน้องเค้าจะรู้มั้ยว่าเราคิดถึง
ก็เล่นไม่ได้เม้นตอบใครเลยอิ อิ
ตามแบบเราจะเม้นเฉพาะที่ชอบไม่ชอบอย่าหวัง
คิดก่อนทำไงดีนะจะทำให้รู้ว่าเรามาแล้ว
พิต้ามาเล่นไดอารี่อีกแล้วหรือจะมากวนชาวบ้าน
แถวนี้ก็ไม่รู้สิ เป็นบางอารมณ์นี่เนอะ
อยากไปก็ไปไม่อยากมาก็หายซะงั้น
เอาอย่างนี้ดีกว่า
123
ยู้ฮู........ได้ยินมั้ยว่าคิดถึง
ตอนเด็กเล็กฉันฝันและปรารถนา
ให้มีความรักที่สุขสมหวังเหมือน
ในนิยายที่อ่านในวัยเด็ก แต่ตัวฉันเอง
ก็ไม่อาจจะทำให้ความฝันเป็นจริงได้
เพราะความจริงในโลกนี้ไม่มีเจ้าชาย
และฉันจะกลายเป็นเจ้าหญิงได้อย่างไร
