ผ่านไปอีกวัน ที่ต้องอยู่คนเดียวถามว่าเหงามั้ย เหงามาก ๆ
แม้เวลาจะไม่เคยที่จะย้อนกลับ
แต่ภาพความทรงจำสองเรายังคงอยู่
จะผ่านมา สาม ปีแล้ว เราก็ยังไม่มีใครเลย
อาจเพราะเรารอใครคนหนึ่ง
เพื่อที่ ที่เค้ากลับมา เค้าจะภูมิใจ
ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่เค้าทำให้เราเจ็บ
เจ็บมาก ๆ ก็ยังรอและพร้อมที่จะให้อภัยเค้าเสมอ
แม้ว่าใครใครที่อยู่รอบข้างตัวเรา
จะไม่เคยยินดีที่เรารักคน คนนี้
ความรักอาจไม่ต้องถามใคร
เพราะตัวเราเองรู้ดีที่สุด
อยากบอกว่ารักเธอเสมอ
และยังจำถึงบทเพลงของเราได้ดี
ถ้าเพื่อนเค้าได้อ่านฝากบอกเค้าด้วยว่าเราไม่เคยโกรธ
และจะรอ คนที่เรารักเค้าเสมอมา
แม้ทั้งชีวิตของคนอย่างเราจะต้องอยู่กับตัวเองเช่นเดิม
การที่เราเป็นคนที่ถูกลืม นานเท่าไร เราก็ไม่เคยจะชิน[/COLOR
]