เฮ้ออออ..เป็นอีกครั้งที่ต้องมาเจอสถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้
ความจริงมันก็ไม่มีอะไรมากนะ..ก็แค่ในแผนกมีคนจะออกสองคน..เจ้านายเลยขอเลี้ยงส่งโดยการเชิญทุกคนร่วมรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันข้างนอก..ใช่..ก็แค่นี้แหละ..
มันแค่นี้สำหรับคนอื่น..แต่กับฉัน..มันเหมือนวันโลกแตก
ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย..ไม่ชอบคนเยอะ..มันรู้สึกอึดอัดกระอักกระอ่วน..ไม่เป็นตัวของตัวเอง..ประหม่าและทำตัวไม่ถูก [ไม่เหมือนกรณีที่นั่งกินข้าวคนเดียวท่ามกลางคนเยอะๆอะไรแบบนั้นนะ..มันจะเป็นเฉพาะกินกับคนรู้จักอ่ะ]
คิดในแง่ดีคืออย่างน้อยมันก็แค่ไม่กี่ชั่วโมงวะ..ไม่ตายหรอก!! แต่มันอาจจะเป็นชั่วชีวิตของความรู้สึกกกกอ่าาา..ฮืออออ~
