แบบนี้ใช่ไหมคะ..ให้หนูทำแบบนี้ใช่รึเปล่า..อ๋อ..ได้ค่ะ..ค่ะ..เข้าใจแล้ว

วัน พุธ ที่ 3 สิงหาคม 2559

ทำงานได้หนึ่งเดือนกับอีกสามวัน..

เช้าวันนี้โชคดีนาทีทอง..โดนเรียกเข้าห้องสองรอบ

รอบแรกโดนรองผอ.อีกครึ่งชั่วโมงถัดมาโดนผอ.เองเลยจ้า

อิห่าน! กุโดนเรียกไปอบรมค่ะ..ตัวต่อตัวระยะประชิด..

โดนเรียกไปคุยเรื่องการคบเพื่อน..อ่าา..โดนจนได้สินะ..

ฉันแค่คิดไว้เล่นๆว่ามันจะมีเหตุการณ์ประมาณนี้เกิดขึ้น..ว้าว! 

ภาพในหัวมันเกิดขึ้นจริงว่ะ..แหง่ล่ะทำตัวแปลกแยกซะขนาดนั้น..แต่ก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะสละเวลายุ่งๆมาคุยเรื่องนี้กับฉันด้วยตัวเองแบบนี้..

หนึ่งคือบอกให้ฉันปรับตัว..หมายถึงให้ฉันรู้จักเข้าสังคม..บอกฉันอย่าปิดกั้น..อย่าอยู่แต่ในคอมฟอร์ตโซน..

สองคือสอนฉันเรื่องคบคน..สอนให้ฉลาดคบคน..เขาพยายามจะให้ฉันกลมกลืนไปกับคนหมู่มาก..คนธรรมดาทั่วไป..พยายามกันฉันออกจากคนๆนึง..คนที่พวกเขามองว่ามันประหลาด..น่ารังเกียจ..แปลกแยก..พวกเขาต่างพากันไม่ชอบ..แต่มันจะทันไหมตอนนี้? ขอตอบว่าไม่ทันแล้ว..ฉันเข้ากับคนปกติไม่ได้..แต่ฉันเข้ากับคนๆนั้นได้อย่างลงตัว..เราเข้าใจกัน..เราคิดเหมือนกัน..เราใช้ชีวิตเหมือนกัน..เราต่างก็เจอคนที่ใช่..คนที่เข้าใจในตัวของกันและกัน..เราเข้าใจกันได้แม้ไม่เอื้อนเอ่ยอะไร..ฉันวางใจ..สุขใจ..สบายใจ..และผ่อนคลายมากๆที่ได้อยู่กับคนๆนั้น..ซึ่งก็คือคนที่ทุกคนเห็นว่าเขาเป็นตัวประหลาด..

โอเค..และสามคือฉันถูกจับแยกกับคนๆนั้นอย่างเลือดเย็น..โอเคอาจจะไม่ขนาดนั้น..ก็แค่จับฉันแยกโต๊ะ..เอาฉันไปวางไว้ในที่ที่พวกเขาคิดว่ามันดีกับตัวฉัน..โอ้พระเจ้าฉันซึ้งใจจริงๆ..ดูความห่วงใยของพวกเขาสิ..น่ารักจริงๆเลย..