สวัสดีทุกคน
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรามาเปิดไดอารี่ในโพสจัง
ครั้งสุดท้ายที่เราเขียนในอารี่ในนี้ คงเมื่อสิบกว่าปีก่อน
ตอนนั้นเรายังเรียน ม. ปลายอยู่เลย
ไม่รู้ว่า...ถ้ากลับมาเขียนตอนนี้ ยังจะมีคนเข้ามาอ่านมันไหม
แต่ตอนนี้ เราเลือกที่จะมาเขียนไดอารี่นี้ เพื่อลืมใครบางคน
ซึ่งก็ไม่รู้ว่า การระบายเรื่องราวที่มีในใจ มันจะช่วยให้เราดีขึ้นไหม
ความรักมันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนจริง ๆ
เคยคิดว่า จะรักกันตลอดไป เคยคิดว่าจะสร้างเรื่องราวของเราไปด้วยกัน
แต่สุดท้าย ความรักที่ยืนยาว มันก็ไม่มีจริง
เราไม่รู้ว่า ชีวิตเราจะกล้าเปิดใจรักใครอีกไหม
จะกล้าไว้ใจใครอีกหรือเปล่า เพราะความรักของเราที่มีทั้งหมดมันจบลงแล้ว
ตอนนี้เราเป็นโรคซึมเศร้า มีภาวะแทรกซ้อนของอารมณ์ที่เรียกว่า
Commitment Phobia หรือ โรคกลัวความสัมพันธ์
เรากลัวว่าเราจะไปผูกพันกับใครสักคนอีกครั้ง
และกลัวว่า ถ้าผูกพันไปแล้ว จะต้องมานั่งเสียใจอีก
ซึ่งเรารับกับมันไม่ไหวแล้ว เราควรทำยังไงดี
