......^^ ..
ฝนตกมาทีไร..
ทำให้หัวใจรู้สึกชุ่มชื้นอย่างบอกไม่ถูก
.....
หากแต่บางคนกลับรู้สึกซึมๆ อากาศหม่นๆ
พลอยทำให้หัวใจเศร้าไปกับความคิดถึง
เหมือนรูปภาพเหงาๆที่ต้องมีฝนพรำซะทุกที
นั่งนิ่ง ตาเหม่อลอย
จิบกาแฟ ปล่อยควันล่องลอย โดยไม่คิดถึงวันเวลา
ที่จะผ่านเลยไปไหนต่อไหน...
แต่สายฝนสำหรับบางคน..กลับเป็นความรู้สึกหอมกรุ่น
ทั้งกลิ่นดิน กรุ่นดอกไม้ ดูสวยงามไปเสียทั้งหมด
แม้น้ำฝนที่เกาะบนไปหญ้า ก็ดูงดงามราวกับไข่มุกอัญมณี
...
สายฝนให้ความรู้สึกอันแปลกประหลาด
ปนเปไปกับความรู้สึกของอดีตและปัจจุบัน
คราวใดที่หัวใจเหงา...อดีตก็พรั่งพรูไปถึงปัจจุบัน
คราวใดที่หัวใจยิ้ม..ทั้งอดีตและปัจจุบัน ก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ
...
สายฝนเม็ดเล็กๆใสๆ..
ใครจะอยากให้มาเปื้อนแก้ม
ไม่อยากเสียใจ..ก็ต้องระแวดระวัง
เพราะหัวใจคน..ทั้งอ่อนไหว อ่อนแอ ทั้งไร้อาวุธป้องกัน
เมื่อถูกกระทบ เปราะบาง ราวขนนกที่ถูกแรงลมเพียงน้อยนิด
ก็ปลิวเคว้งคว้าง..ไร้ทิศไร้ทาง
แตกง่ายดายราวกับแก้วบางใส..เพียงกระทบแค่ครั้งเดียว
...
.....
วันนี้ฝนพรำทั้งคืน...
และหัวใจ...ยังยิ้มได้
เหมือนวัน..ที่ฝนไม่ได้ตก...
.....
...........