ตื่นเช้ามารีบทำกับข้าว เพราะเดียวต้องไปงานบวชเพื่อน ก้อทำเสร็จแล้วก้อมานั่งทานสักพัก ป๊ะป๊าก้อมาบอกว่าจะลองคอมพีซีในห้องนอนป๋ม ว่าทำสายแลนมันไม่ติด ก้อลองนั่นนี่ เลือนโต๊ะทำงานออกมา นู้นนี่นั้น ทำความสะอาดต่อ คือคิดในใจนะว่าป๊ะป๊าจะมาทำอะไรเอาวันนี้ละคะ คือป๋มต้องไปงานบวชไง แล้วถ้าป๊ะป๊ายังทำไรไม่เสร็จป๋มอาบน้ำไม่ด้ไง คือันคนละส่วนก้อจริงนะ แต่ป๋มได้อะ
กว่าจะได้อาบน้ำแต่ตัวก้อเล่นซะสิบโมงกว่า อาบน้ำแต่งตัวไม่นานหรอก กว่าจะขับรถาถึงนี่สิ ห้าโมงกว่าละ
โชคดีที่ว่าพอมาถึงเจอเพื่อนพอดี ก้อเลยเดินไปด้วยกัน ได้นั่งโต๊ะเดียวกัน ก้อนั่งกันไปสักพัก แฟนนาคก้อบอกว่า เดียวมีเพื่อนมาอีก เราก้อไม่ได้อะไร พอเพื่อนที่มาอีก มาเดินผ่านโต๊ะเราเนียสิ อ้าวเห๊ย โคตรบังเอิญ ไม่เคยคิดว่าก่อนเลยว่าจะได้เจอ
คือ เจอเพื่อนของเพื่อนที่เคยจีบเราก่อนแต่เราได้อะไรด้วยเพราะคิดแค่ว่า เปนเพื่อนของเพื่อนเท่านั้น แล้วแบบป๋มนี่แทบจะอยู่หลังเพื่อนเลย
แล้วคือนั่งโต๊ะข้างๆเลือกที่นั่งฝั่งตรงหน้าป๋มพอดีเลย ก้อคิดในใจนะว่าทำไมไม่ไปนั่งก้อเพื่อนเราที่มันสนิท ทำไมเลือกนั่งตรงนั้น ป๋มคิดว่าเค้าคงจำป๋มไม่ได้หรอก
นั่งไปสักพัก เพื่อนหันมาถาม อ้าว สบายดีไหม ป๋มก้อตอบว่าสบายดี
หลังจากนั้นก้อเดินมาจะไปแห่นาคกัน คือเราก้อกะว่าไม่ถืออะไรอะเดินเฉยๆ ไอยากนั่งที่โต๊ะ กลัวเค้าจะจำได้
ก้อยืนคุยกับเพื่อนหลายคน บางคนถือสังฆทาน บางคนยืนเฉยๆเหมือนป๋มเนีย แล้วอยู่ก้อมีคนเอาพานหอนมาใส่มือเรา ตกใจมาก ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เค้าก้อบอกว่า ถือๆไปเถอะอย่าคิดมาก แล้วเดินหนีไปเลย แล้วป้าข้างๆบอกว่าเร็วๆสิเค้าจะไปกันหมดแล้ว คือ ป๋มยังอึ้งอยู่เลยนะ
โอ๊ย พี่คะพี่ไม่คิดมากแต่ป๋มคิดนะ เค้าจะมองป๋มกันยังไงเนีย อีกอย่างนาคก้อเคยจีบซะด้วยสิ แต่ไม่ได้อะไรด้วยนาคเลยไปแต่งกับเพื่อนอีกคน ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ให้เมียมันถือละคะ เมียมันไปไหน
แล้วคือเดินร้อนมากกว่าจะสามรอบ คือคนรำสนุกกันากอะหยุดตลอด กว่าจะครบอย่างกะอาบน้ำ ร้อนมากๆ เสร็จแล้วก้อลงมา ข้างล่าง เจอเพื่อนกลุ่มนั้นพอดี เพื่อนมันเลยทักนี่ไง ป๋มเลยถามอะไรกัน มันเลยบอกป่าว ก้อนั่งอยู่ข้างหลังกันองไม่เหนไง ออ
ช.มันถามว่านี่ใช่เพื่อนอ.ใช่ไหม คือ อะไรนะ ที่ช.ไปนั่งตรงนั้นเพราะจะได้มองชัดๆเนียนะ สรุปคนที่เรียกให้เพื่อนอ.รู้ว่าป๋มใช่ไหคือ ช.หรอคะ ช.เดินมาถามอะไรจำเราไม่ได้หรอ ป๋มเลยตอบไปว่า ก้อจำได้นะ^^
แทบอยากหนีไปไกลๆเลย
