สวัสดีไดอารี่ของฉัน เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยรู้จักกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งตอนนั้นเราทั้งสองคนยังเป็นเด็กมากๆตอนนั้นเราจำได้ว่าเรากับเด็กผู้ชายคนนั้นอยู่บ้านใกล้กันและออกมาเล่นด้วยกันทุกวันเป็นประจำหลังเลิกเรียนถือได้ว่าเป็นเพื่อนสนิทเลยก็ได้มาวันนึงเค้ามาบอกว่าเค้าต้องย้ายบ้านและไม่รู้ว่าจะกลับมาที่หมู่บ้านนี้อีกตอนไหนวันนั้นเราเลิกเรียนมาเราก็ได้ไปคุยกับเค้าเรื่องนี้ว่าเค้าจะไม่ได้อยู่ที่นี้อีกต่อไปแล้ว เเต่เค้าก็ให้แหวนเรามาวงหนึ่งเค้าบอกให้เราเก็บไว้ เป็นแหวนที่มีความหมายกับเรามากเราสัญญาที่จะเก็บไว้เพราะเป็นเพื่อนผู้ชายคนแรกที่สนิทด้วยที่สุดตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่ามันเรียกว่าอะไรแต่ก็พยายามที่จะบอกตัวเองว่าไม่เป็นไรเพราะต่างคนก็ต้องไปใช้ชีวิตและเจอผู้คนหลากหลายมากขึ้น หลังจากเราคุยกับเค้าเสร็จเราก็กลับบ้านมานั่งคิดว่าคิดดีแล้วใช้ไหมที่จะให้เค้าไปเเต่มันก็ต้องแบบนั้นแหละ ต่างคนก็ยังเด็กมากวันที่เค้าไปจากบ้านหลังนั้นเราก็ไม่ได้ไปส่งเค้าเหมือนกันด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ หลังจากนั้นเราก็เก็บแหวนวงนั้นมาตลอดเกือบ3ปี และไม่ได้ติดต่อและเจอกับเด็กคนนั้นอีกเลย จนวันนึงเราทำแหวนวงนั้นหายไปไม่สามารถหาวงอื่นมาแทนได้เพราะยังไงมันก็คงไม่เหมือนวงนั้น เราหายจากกันไปเลยไม่เจอกันจนถึงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะหน้าตา หรือนิสัยยังไงอยู่ที่ไหนเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ก็คงอายุเท่าเราแล้ว แต่ถ้าได้เจอกันอีกครั้งได้ถามว่าเป็นยังไงบ้างก็คงจะดี ไม่เจอกันนานเพื่อนคนั้นจะเป็นยังไงบ้าง อยากจะรู้จริงๆเค้ายังจะมีใครใหม่หรือยัง เรายังเด็กมากแถมชื่อเค้าก็ไม่แน่ใจอีกว่าใช่ชื่อที่เราคิดไว้หรือเปล่า เเต่ก็คงไม่เป็นไรคงได้เจอกันที่ไหนสักทีเเต่คงจำกันไม่ได้หรอก55555555555แค่อยากมาเขียนเรื่องราววัยเด็กที่มันอยู่ในใจมานานมากให้ตัวเองสบายใจเฉยๆ
