การเริ่มต้นของคน2คน มันไม่ได้คือจุดจบของชีวิต แต่มันเป็นเพียงการเริ่มต้นใหม่ที่ไม่มีใครรู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาทิศทางใด
เรื่องของเราก็เหมือนกัน เราเองมีแฟนก่อนหน้าที่จะมีแฟนคนปัจจุบัน แฟนเก่าเราเป็นเพื่อนกะแฟนใหม่ เรากะแฟนเจอกันเพราะไปเที่ยวด้วยกัน เขาทักไลน์มาหาเราว่าแฟนเรามีครอบครัวอยู่แล้ว เราเสียใจมาก เลือกเขาเป็นที่ปรึกษา จนมารู้ตัวอีกทีตอนที่เขาสารภาพรักเรา ทำไงต่อหรอ?ลุยสิ ในเมื่อคนเก่าเขามีครอบครัวเราก็ต้องถอย และวันนึง เรานัดเจอกันแล้วเราก็มีอะไรกันในคืนนั้น เราตกลงคบกัน เราขอแม่กับพ่อย้ายไปอยู่หอกพเขาโดยที่ไม่รู้เลยว่าต้องไปเจออะไรบ้าง เราไปอยู่กะเขาช่วงแรกดีมาก แต่งานยังไม่ได้ทำทั้ง2คน พยายามหางานจนได้งานทั้ง2คน เราเองตั้งใจทำงานมากๆ พอมีเงินเก็บ มารู้ตัวอีกทีคือเราท้อง ทางบ้านให้มาแต่ง ช่วงที่เราท้องเขาก็ดีนะค่ะ มาช่วงคลอด เขาเริ่มไม่อยากเข้าบ้าน เริ่มเข้าบ้านไม่ตรงเวลา เราเริ่มมีปากเสียงกัน เขาตัดสินใจทิ้งเรากะลูกไป เกือบสองอาทิตย์ แล้วกลับมาขอขมาเราและครอบครัว ต่อจากนั้นเราก็ดีค่ะอยู่แบบมีความสุขมาตลอด จนเขาติดทหาร เราสบายใจมากที่ติดเพราะจะได้อยู่เป็นที่เป็นทาง แต่ก็ว่าค่ะติดอยู่ไกล คนละที่กะที่บ้าน คนละภาคกันเลย เราก็ต้องเลี้ยงลูก มาช่วงที่เขาจะปลดก่อนหน้า2 เดือนเราเลิกลากันอีกรอบ เพราะเขาหนีหนี้ก้อนนึงที่เราไปหยิบยืมญาติเรามา ระหว่างนั้นเราก็ตัดใจค่ะ ผ่านไป4เดือนเขาโทรมาให้เราไปเจอ สุดท้ายเราก็มาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่ทางบ้านเราไม่ให้เขาอยู่บ้าน เราเลยต้องย้ายหอมาอยู่ข้างนอก เราไม่เหลือใครเลย ร้องไห้ทุกวันคิดถึงตอนอยู่กะแม่ เราก็อยู่กันมาปีกว่าๆค่ะ เริ่มมีปัญหากันอีกรอบ แต่ครั้งนี้เขาไม่ไปไหนขอกแต่ว่าจะจบทุกอย่างแล่วมาอยู่กะเรากะครอบครัว ณ ตอนนี้เราก็ภาวนาค่ะให้เขามา เพราะเรามีลูกที่กำลังโต เขาเป็นกำลังใจสำคัญเลยของเรา
วันนี้ยังไม่รู้ว่าความรักจะเลือกเราไหม แต่2กำลังใจจากแม่และลูก เราได้มันมาเสมอไม่ต้องร้องขอ ไม่ต้องอ้อนวอน
ใช่ค่ะ วันนี้เราเริ่มทำใจค่ะ และพร้อมเดินกลับไปหาครอบครัวที่มีแม่และลูกเราดีกว่า อย่างน้อยเราไม่ต้องมานั่งกังวลว่าใครไปไหน จะทำไรอยู่กะใคร จะรักเราไหม
ขอพื้นที่เล็กๆให้เราได้แค่ระบาย