ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันมันคงหมดลงแล้ว ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง รักมากแค่ไหนก็เจ็บมากเป็นสองเท่า จากคนคุ้นเคยเป็นเหมือนคนไม่รุ็จักกัน
เราคงโชคดีที่ พบเพื่อจากก่อนใคร ไม่มีอะไรแน่นอน อยู่เพื่อจากลา ยินดีที่ได้รู้จักกัน
23/04/2019
ความรู้สึก เริ่มจาก เราไม่ได้รู้จักผู้หญิงคนนึง ทางเฟส ซึ่งก่อนหน้านี้ เราก็ไปมาทั่ว คงเป็นโชคชะตา นำพาให้พบกัน เธอเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกัน เริ่มจาก เธอเป้นคนรู้ร่างค่อนข้าง เจ้าเนื้อ ไปเจอเธอโพส ซิกอัฟ มีผู้ชายนั่งกดที่ปลายเท้า ผู้หญิงขึ้นมา ให้ทีล่ะ1000 เราเลยแกล้งแซว บอกลองทำดูใหมจะให้บ้าง ครั้งล่ะ1000 ขึ้นลง
เราเริ่มทักทาย เริ่มคุยกัน แรกๆคุยกันสนุกสนานดีมาก อยู่มาวันนึง พ่อเธอไม่สบาย เราเลยอาสา ขับรถไปรับส่ง ที่โรงพยาบาล ประจำจังหวัด
ที่แรกจะจ้างเรา เราบอกไม่เป็นไร ยินดีทำด้วยความเต็มใจ เราก็เลยชวนเธอไปกินข้าวด้วยกัน เป็นครั้งแรก ที่เราได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น
มันเป็นความรู้สึกที่พูดยาก อธิบายไม่ถูก พึ่งเข้าใจเวลาที่คนเรากำลังมีความรัก มันรู้สึกดีไปหมด เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ตาโตใส่แว่นน่ารัก
แต่พอกลับมาเราส่งเธอลงที่หน้าบ้าน แม่เธอถามว่า ไปไหนมาไปกลับใคร เธอโดนแม่ดุ บ่นว่าเอา เราเลยกลับมาคิด ว่าทำไมตัวเราไม่ดีพอหรอ ที่จะคบจะคุยกับลูกสาวเขา ความรู้สึกนี้ได้แต่เก็บเอาใว้ในใจ
24/04/2019
เราก็แอบคุยกันเรื่อยมา โดย ที่ทางบ้านและที่ทำงานของเธอไม่มีใครรู้ นัดเจอกันบ้าง กินข้าวกันบ้าง เวลาเธอเคลียด อยากไปผ่อนคลาย
แต่เวลากลับบ้านต้องส่งเธอลงหางๆจากบ้านพอประมาน ก่อนตรุษจีนเรานัดกันไปเที่ยว ปิดทองเก้าวัด เอาจริงไปได้แค่สี่วัด เย็นก่อน
เราเลยไปหาข้าวกินที่ร้าน ลมทะเล เธอบอกอยากไปกินกุ้งเรากินปลา เธอบอกมีความสุขมาขอความสุขแบบนี้อีกนะ หมดไปอีกหนึ่งวัน
ชีวิตดูก็เหมือนจะมีความสุขดี
