วันนี้ถือว่าเป็นวันพิเศษเพราะ ครบรอบ 19 ปีพอดีที่ได้เป็นสมาชิกในศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย จริงๆแล้วก็รู้สึกว่าอยู่มานานเหมือนกันนะ จากที่ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนศาสนาความเชื่อเลยแม้แต่น้อย อยู่ๆ ก็มาเจอผู้สอนศาสนาที่กุดน้ำกิน ได้สนธนากันจนนำไปสู่การรับบัพติศมาเข้าสู่ศาสนจักรในที่สุด เป้าหมายของข้าพเจ้าก็แค่การไปโบสถ์เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น จนกระทั่งการสมัครเป็นผู้สอนศาสนาก็เกิดขึ้น หลังจากบัพติศมาได้ 5 ปี และสิ่งที่ตามมาคือ การประกาศสร้างพระวิหาร ในปี 2015 และอุทิศในปี 2022 และข้าพเจ้าก็ไม่ได้คาดคิดว่าจะได้สมัครไปเป็นเจ้าหน้าที่ในพระวิหาร หลังจากพระวิหารได้รับการอุทิศ ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้ยอมรับผู้สอนศาสนาที่กุดน้ำกินในวันนั้น สิ่งต่างเหล่านี้ก็คงจะไม่ได้ทำ และนี่คือการเดินทางของข้าพเจ้า
ระหว่างที่รอเวลาเลิกงานที่ โรงแรมริมปาว ข้าพเจ้าก็หวนนึกถึงคำสวดอ้อนวอนของข้าพเจ้าเรื่องหนึ่ง ข้าพเจ้าสวดอ้อนที่จะขอให้เห็นโอกาสในการลาออกเพราะข้าพเจ้าไม่อยากจะลาออกเลย เพราะอายุก็มากแล้ว แต่ข้าพเจ้าก็รู้สึกว่า มันยังมีสิ่งดีในอนาคตอีก สิ่งที่ทำให้เห็นโอกาสในการลาออกคือ พนักงานคนหนึ่งที่ข้าพเจ้าสนิทด้วย เขาดันลาออกแบบไม่ได้ตั้งตัว เราสนิทกันพอสมควร เมื่อเขาออกไปแล้วข้าพเจ้าก็รู้สึกว่าการเปลี่ยนงานใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าวังวน และว่าเมื่อพระเจ้าทรงตอบแบบนี้ย่อมต้องมีแผนให้เราทำตามเสมอ และสิ่งดีกำลังรออยู่.