เขียนบอกตัวเอง

สวัสดีตัวแกในวันที่26 มกราคม 61 

วันนี้แกก็ได้รู้ปัญหาของแกแบบชัดเจนจริงๆสักที  หุหุ  หนักเลยใช่มั้ยล่ะ ท้อเลยใช่มั้ย 

มันเป็นปัญหาที่ตัวแกเองก็เหมือนจะรู้มาตลอด  แต่แกเลือกที่จะไม่มองมัน  รู้ว่าแกพยายามแก้ไขมันแล้ว ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลยใช่มั้ยล่ะ เพราะใจแกสู้ไม่พอ

เส้นทางนี้อาจจะไม่ใช่ทางที่แกถนัดมากที่สุด ใจแกอาจจะอยากไปสายอื่น มันอาจจะฝืดๆ หนักๆกว่าเพื่อนคนอื่น แต่แกเลือกจะมาสายนี้แล้วอ่ะ 3ปีแล้วอ่ะ  มันถอยกลับไม่ได้แล้ว สิ่งที่แกต้องทำคือ เดินหน้าต่อไป  ถึงจะเดินได้ช้ากว่าคนอื่นก็เหอะ แต่อยากให้แกเดินต่อไปเรื่อยๆ อย่าหยุด  ขอแค่นี้  เพราะถ้าแกหยุด จะมีอีกกี่คน กี่ชีวิตที่ต้องมาเดือดร้อน เพราะความไม่สู้ของแก  

สู้ๆ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับแกแล้ว