เดินได้ๆ

เงินน้อยต้องประหยัดค่ะ..เดินเล่นชิลๆอ่ะนะฮ้ะ

คือปกตินั่งใต้ดินสถานีเดียวต่อวินถึงบ้านจบ..สบายชิบ!

บังเอิญวันนึงพี่ที่ทำงานชวนเดินกลับ..นี่คิดในใจ..ใครแม่งจะเดินวะ..ไกลโคตร..เกือบๆจะถึงMRTสุทธิสารมาMRTห้วยขวางอ่ะ..แต่เพื่อความสัมพันธ์กุไปก็ได้วะ

เออ..แต่พอลองเดินจริงๆแม่งไม่ไกลอย่างที่คิด..ถึงไวมาก

คือจริงๆก็เคยมีคนถามแหละว่าทำไมไม่เดินกลับใกล้แค่นี้เอง..เราก็แบบ..นั่งใต้ดินสถานีเดียวสบายกว่ากันเยอะหนึ่งคือถึงเร็วสองคือตากแอร์เย็นๆเงินแค่ 16 บาทจ่ายได้ว่ะ

แต่พอมาลองเดินจริงแล้วความคิดหลายอย่างผุดเข้ามา

นี่ถ้าเดินได้ทุกวันนี่ประหยัดตังค์ไปเยอะเลยนะแถมได้ออกกำลังด้วย..ลดพุง..ลดโรค..ฟิตขนาดตอนมุดใต้ดินเพื่อที่จะมาขึ้นวินไม่ยอมใช้บันไดเลื่อนอ่ะ..เดินจ้า..แล้วบันไดสถานีห้วยขวางแม่มยังกะเป็นบันไดไปสรวงสวรรค์อ่ะไกลสุดลูกหูลูกตา..เกือบร้อยขั้น..แต่เมื่อคิดจะมาทางนี้ละ..ต้องเอาให้สุด..กุต้องหุ่นเฟิร์มอ่ะ..

ตอนนี้ก็เดินกลับได้เกือบสองอาทิตย์ละ..ความจริงบางอย่างก็เริ่มงอกอีกอย่าง..คือเดินอ่ะมันก็ดี..กุไม่ตายเพราะโรคอ้วนแน่ๆ..แต่..กุจะตายเพราะโรคมะเร็งนี่แหละ..เดินทุกวันสูดฝุ่นทุกวัน..สูดควันรถทุกวัน..แถมต้องคอยหลบพี่ๆมอไซด์ที่ท่านๆขี้โกงมาขี่บนทางเท้าของหนูด้วย..

แต่ยังไงช่วงนี้ก็ต้องเดินกลับไปก่อนน่ะนะ..รอก่อน