ดีที่สุดแล้ว

ดีที่สุดแล้ว

...^^

แต่ไหนแต่ไร...

...

..

ผมไม่เคยเดินออกนอกทางเดิน

ทางที่ตรงๆไม่คดเคี้ยว เดินไปเรื่อยเฉื่อย

ไม่รู้สึกถึงอะไรเป็นพิเศษ...
 
และพบเพียงแต่ความว่างเปล่าบ่อยครั้ง

หลายครั้งก็หลงทาง ทำให้รู้สึกถึงสิ่งที่ผิดพลาด

คงเป็นเพราะตัวเรา..ตัวเราเองที่ยังอ่อนแอ

แกว่งไกวสลับสับสน..ไปมาอยู่อย่างนั้น

ทำให้ชีวิตต้องจมอยู่อย่างนี้ด้วยหัวใจโรยริน..

.....

ผมอาจล้มแรงๆในครั้งนี้..

.....

แต่ผมจะไม่ยอมผิดพลาด เหมือนเช่นทุกๆครั้งที่ผ่านมา

เพียงเพราะตัวเรา..ไม่ได้ทำอย่างที่หัวใจร้องหา

ผมจำเป็นต้องเรียนรู้ในหนทางที่ยาก เพื่อให้ตัวเองไปถึงจุดนั้น

จุดที่ฝันใฝ่..

ถึงความงดงามของความรู้สึก..ที่มีอยู่ในตัวใครสักคน

ที่ไม่รู้ว่า..เธอเป็นใคร..แต่กลับคิดถึงได้ตลอดเวลา

.....

ผมรู้ตัวว่า..ผมอาจดูอ่อนแอในสายตาเธอ..

แต่ผมก็จะยิ้มสู้หัวเราะ ไปกับทุกๆวันของชีวิต

จะไม่นำพาความหม่นหมองมากระทบ

ให้เธอ..รู้สึกสับสน และนำพาเธอก้าวเดินจากไป

.....

เพราะผมจะไม่ยอมหยุดความตั้งใจ..ที่จะมุ่งเดินไปข้างหน้า

เรียนรู้ที่จะไปยืนอยู่บนฝั่งที่ปลอดภัย..

ฝั่งที่มีความเข้าใจ..และห่วงใย..รอคอยอยู่

เพื่อที่จะได้เป็นตัวของตัวเอง..และสร้างความหวังให้เป็นจริง

ทำอย่างที่หัวใจกู่ก้องร้องหา...

และแม้ต้องล้มแรงๆอีกครั้ง..ก็ยินดีกับสิ่งที่ได้ทำไป

อย่างดีที่สุดแล้ว... 

.....

...............................

จิ๊กโค้ดเพลง, ฟังเพลง คลิกโลด