ดอกราตรี

หน้าหลักไดอารี่

ไดอารี่ของฉัน

รายการไดอารี่ที่เขียน

ตั้งค่าไดอารี่

Script

วันที่ 1 กันยายน 2555

ดึกลับดับแสงแอบแฝงในฟ้าราตรี
ส่งกลิ่นอบอวนป่วนในหัวใจให้เกินข่มตา
ขาวราวดวงเดือนเลื่อนลอยกันลงมา
จากบนนภากลายเป็นดอกไม้ราตรี

กลิ่นหวนชวนหอมลอยหายไปไกลแสนไกล
ดั่งดวงดอกไม้เจ้าส่งสายใยถึงใครอีกคน
ที่ลับลาไปทิ้งให้ราตรีหม่น
ดุจดังหัวใจของคนที่เด็ดเจ้ามา

ดึกดื่นคืนนี้ ฮืม... ก็เธออยู่แห่งหนไหน ฮืม...
อีกกี่คืนไม่รู้
ฮืม... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้

ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน
ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้
แม้ราตรีโรยร่วงลับลาชีวี
แต่รักที่มีไม่เคยจะเลือนล้างไป

วันนี้เหนื่อยจังเลย มีงานคั่งค้างอยู่อีกมาก มองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าดูหม่นๆ เฮ้อ คืนนี้คงไม่มีดวงดาวหรือจันทร์เจ้าขาให้ได้มองเห็นเสียแล้ว หลุดพ้นออกจาก กิจการงานที่น่าเบื่อ มานั่งขีดๆเขียนๆอะไรเพื่อพักผ่อนอริยาบทบ้าง แบบนี้ก็รู้สึกดีขึ้นอาทิตย์ หน้าทั้งสัปดาห์อาจไม่มีเวลาแบบนี้เลยก็ได้ มีงานที่ต้องเดินทางทั้งสัปดาห์ อึม...วางจากตรงนี้น่าจะได้ดูซีรี่ดีๆซักเรื่อง คงหลับฝันดีแน่คืนนี้ก็ล้าเหลือเกิน.... ขอส่งตัวเองเข้านอนในคืนนี้ด้วยเพลงบรรเลงดอกราตรีละกัน